Morgunn - 01.06.1922, Qupperneq 77

MORGUNN
71
fyrir rödd guðs, svo að þú getir svarað hvert sinn, er
kallið kemur til þín: »Tala þú, drottinn, því að þjónn
þinn heyrir.* — Samúel varð frægastur fyrir skygni sina.
Mættuð þið eignast þá skygni, sem sér Krist í hverjum
smælingja, sem þarf hjálpar við. Mætti ykkur verða orð
hans minnistæðari en allar trúarjátningar: »Það, sem þér
gjörið einum af þessum minstu bræðrum mínum, það
gjörið þér mér.«
Og nú bið eg guð af hjarta að blessa ykkur, elsku
drengirnir mínir! Eg veit, að það er ásetningur ykkar
allra, að reyna að verða góðir drengir. En »veikur er
viljinn og veik eru börn«. »Viljann til þess góða hefi eg
að sönnu, en ekki kraftana til að framkvæma það«; sú
var játning þess postulans, sem ykkur er nú farið að
þykja svo vænt um. Og ef þið lendið í hrösun eða villist
út á þær brautir, sem við foreldrarnir vildum sízt, að
þið lentuð út á, þá gleymið ekki sögunni um glataða
soninn: »Eg vil taka mig upp og fara til föður míus og
segja við hann: Faðir, eg liefl syndgað raóti himninum
og fyrir þér.« Ef við getum ekki fært ykkur árlega þann
möttul, er geti verið ykkur hlíf og verndað ykkur frá illu,
þá vona eg að skikkja fyrirgefningarinnar sé alt af til
taks í okkar fátæklegu föðurhúsum. Þá skikkju erum við
ávalt fús að færa ykkur 1, ef játning ykkar verður eitt-
hvað lík játning sonarins, sem heim sneri. Og þið vitið ann-
að og meira: þá skikkju vill vor himneski faðir færa hvert
barna sinna i, sem iðrast af hjarta. »En faðirinn sagði við
þjóna sína: Komið fljótt moð hina boztu skikkju og faorið
hann i.« Bezta skikkjan er óneitanlega skikkja fyrir-
gefningar hans.
Þetta tvent eru dýrmætar gjafir: möttull móðurelsk-
unnar og skikkja fyrirgefningar hins gæzkurika föður.
Enn haíið þið aðallega kynst hlýju hins fyrnefnda fats.
Gleymið aldrei, að skikkjan er líka til taks, og sú kann
að koma tíðin, að þið þráið að íklæðast henni En úr því