19. júní - 19.06.1978, Qupperneq 5

Gunnar og Ella Kolbrún ásamt blaðamannl „19. júní“.
Hj ón verða að vera vinir
"* Viðtal: Berglind Ásgeirsdóttir
Húsráðendur á efri hæð hússins að Hofteigi 34, þau Ella Kolbrún
Kristinsdóttir og Gunnar Friðbjörnsson, urðu fyrir valinu í
annað af tveimur „hjónaviðtölum“ blaðsins. Segja má að þau séu
fulltrúar vísitölufjölskyldunnar, börn þeirra eru tvö og einnig
má halda því fram, að þau tilheyri fyrstu kynslóð Islendinga þar
sem flestir áttu möguleika á að afla sér einhverrar starfsmennt-
unar, jafnt karlar sem konur.
Á hinn bóginn má með sanni segja að þau séu nokkuð frábrugðin
hinum dæmigerðu íslensku hjónum, ef slík eru til. Gunnar og
Ella eru komin hátt á fertugsaldur og hafa ekki komið sér upp
eigin húsnæði og þau hafa dvalið næstum helming ævi sinnar
erlendis. Ella Kolbrún lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í
Reykjavík og hélt síðan til Danmerkur til náms í sjúkraþjálfun. Á
svipuðum tíma fór Gunnar til Bretlands til náms í arkitektúr, rétt
eftir 1960. Og það eru ekki nema 3 ár síðan þau settust varanlega
að á íslandi.
Fyrir 14 árum . . .
Hvers vegna giftuð þið ykkur?
Gunnar: Það eru nú liöin 14 ár
síðan, þannig að maður þarf
hálfvegis að rifja það upp. Við
vorum reyndar búin að þekkjast
frá 15 ára aldri og vorum alltaf
góðir vinir. Þetta ár sem við gift-
um okkur var Ella Kolbrún búin
með sitt nám og það lá fyrir að við
vildum búa saman, en slíkt er
ákaflega erfitt í Bretlandi nema
fólk sé gift. Það voru því öðru
fremur praktiskar ástæður fyrir
því að við gengum í hjónaband á
þessum tíma.
Ella Kolbrún: Þetta er alveg rétt