19. júní - 19.06.1980, Blaðsíða 27

Útií
atvinnulífinu
Ásdís
Rafnar.
Karlar og
konur í
starfi
í okkar þjóðfélagi tíðkast ennþá
að talað sé um hefðbundin karla-
og kvennastörf. Þetta hefur sett
sinn svip á samskipti kynjanna í
starfi. Karlmenn hafa til skamms
tíma verið yfirmenn i nær öllum
fyrirtækjum og stofnunum á land-
inu. Þetta er örlítið að breytast, en
þó vekur það enn töluvert mikla
athygli þegar konur reynast vera í
fyrirsvari í greinum, sem karlmenn
liafa alfarið stjórnað til þessa. Með
aukinni sókn kvenna út í atvinnu-
lífið hlýtur óhjákvæmilega að riðl-
ast sú hefðbundna verkaskipting,
sem ennþá rikir víða varðandi störf
karla og kvenna. Til að kanna ör-
lítið afstöðu fólks til þessara mála
var leitað til karla og kvenna á
ýmsum vinnustöðum. Reynt var
að fá fram afstöðu þess til sam-
skipta kynjanna á vinnustað. Aðil-
ar voru m.a. spurðir að því hvort
aldur og kyn skipti máli, hvort
framamöguleikar i starfi væru
hinir sömu fyrir bæði kynin o.s.frv.
Þessi viðtöl eru ekki nægilega mörg
til þess að unnt sé að draga neinar
ályktanir af þeim, en þau lýsa fyrst
og fremst ástandinu eins og það
kemur fyrir augu starfsmanna á
viðkomandi vinnustað.
Viðtölin eru öll nafnlaus og er
skýringin einfaldlega sú, að til-
tölulega fáir aðilar voru reiðubúnir
að tjá sig undir nafni um ástandið í
jafnréttismálunum á sinum
vinnustað. Það segir eðlilega sína
sögu og ýmsir, sem leitað var til,
vildu ekki svara spurningunum af
ótta við að einhver kynni að geta
lesið út úr viðtalinu hver viðmæl-
andinn væri. Einn þeirra, sem ekki
vildi tala við blaðið, var einstæð
Berglind Hlédís
Ásgeirsdóttir. Guðmundsdóttir.
• Starfsveitingar
• Samskipti á
vinnustað
• Ríkir jafnrétti
í raun?
móðir, sem hefur orðið að sæta því,
að margoft hefur verið gengið fram
hjá henni varðandi stöðuhækkun.
Sjálf skýrir hún það þannig, að
liklega áliti forstjóri fyrirtækisins
alla karlmenn fyrirtækisins sér
fremri. Hún var hins vegar ekki
fáanleg í viðtal vegna þess að hún
var hrædd við uppsögn, ef for-
svarsmenn fyrirtækisins kæmust
að því að hún væri að gagnrýna þá.
í viðtölunum er rætt við fleiri
konur en karla og eru aðallega
tvær skýringar á því. f fyrsta lagi
reyndust konur fúsari til að ræða
við 19. júní og í öðru lagi er það
skoðun ritnefndar að konur eigi
fremur í vök að verjast á vinnu-
markaðnum og því væri réttara að
gefa fleiri konum en körlum tæki-
færi til að tjá sig.
25