19. júní - 19.06.1980, Blaðsíða 30

tekið upp á því að eiga börn og
þyrftu þá að hverfa úr starfinu um
tíma og væru þar af leiðandi ekki
eins áreiðanlegur starfskraftur og
karlmenn. Hann ítrekaði hins veg-
ar, að kona, sem þegar væri starf-
andi innan stofnunarinnar hefði
meiri möguleika á stöðuhækkun
heldur en einhver utanaðkomandi.
Stórmerkilegt,
að ég fékk starfið
56 ára skrifstofustjóri (kvk)
Sagði að engar yfirlýstar skoð-
anir væru um mismunandi starfs-
eiginleika kynjanna á sínum
vinnustað, sem er opinber stofnun.
Samt vildi örla á, að slíkar skoðanir
kæmu fram. Það væri mismunandi
að starfa með einstaklingum, en
það færi eftir persónuleika hvers og
eins en ekki kynferði. Hún kvaðst
ekki finna fyrir þvi, að samstarfs-
menn væru öðruvísi í framkomu
gagnvart sér en starfsfólki af hinu
kyninu. Það hefði hins vegar heyrst
í gegnum árin frá karlkyninu að
það „puntaði“ frekar upp á
vinnustaðinn, ef kvenmenn, sem
þar ynnu, væru laglegir. Hún hefði
hins vegar aldrei heyrt á það
minnst, að útlit karlmanna á
vinnustað skipti máli. Samskipti
við viðskiptamenn stofnunarinnar
væru mestmegnis í gegnum síma
og hún fyndi stundum, að fólki
jjætti miður, að fá ekki að tala við
karlmann. Yfirmaður hennar er
karlmaður og kvaðst hún ekki geta
séð, að kyn hans skipti máli, heldur
fyrst og fremst afstaða viðkomandi.
Hún kvaðst ekki sjá fram á, að
kona yrði yfirmaður stofnunarinn-
ar á meðan hún lifði. Frama-
möguleikar væru engir á hennar
vinnustað, og hún kvaðst telja, að
betur launaðar stöður hjá hinu
opinbera væru að öðru jöfnu veitt-
ar karlmönnum. Sjálf hefði hún
fengið sitt starf fyrir 5 árum, en 4
28