19. júní - 19.06.2001, Blaðsíða 21

til konur nýttu sér þau ákvæði til fulls. Frá því Auöur Auðuns lauk lagaprófi fyrst
kvenna, 1935, liðu tæpir þrír áratugir þar til ég lauk námi og þá var ég einungis
sú fimmta í röðinni. Þá var liðin hálf öld frá því lögin voru sett. Þetta hefði
auövitað átt að gerast miklu hraðar," segir hún. „En þótt ég segist hafa átt fáa
sálufélaga, var það alls ekki vegna þess að strákarnir hefðu verið eitthvað vondir
við mig. Þvert á móti. Það var frekar að þeir væru feimnir, enda ekkert skrýtið
þar sem þeir voru ekki vanir að umgangast stúlkur í náminu. Þannig var einfald-
lega tíðarandinn. Það kom stór efasvipur á alla í kringum mig þegar ég tilkynnti
eftir stúdentspróf að ég hygðist nema lög - flestir sögðu aö ég gæti svo sem
prófað, en enginn hafði trú á að ég myndí nokkru sinni klára. „Þú átt ábyggi-
lega eftir að gifta þig og eignast börn og svona..." hugsaði fólk með sér og hristi
höfuðið. Nú er þetta sem betur fer mikið breytt, bæði hér og um heim allan. Um
helmingur nema við lagadeild Háskóla fslands í dag eru konur og ungir kven-
lögfræðingar eru færir í allan sjó, að mínu mati." Hún bendir á að konum fari
nú ört fjölgandi í röðum héraðsdómslögmanna og hæstaréttarlögmanna, en
sjálf var hún önnur konan til þess að Ijúka prófi hæstaréttarlögmanns, sex árum
eftir lagaprófið. Af því verður ekki annað ráðið en að hún hafi sjálf verið fær í
flestan sjó við útskrift úr lagadeild háskólans - þó var það ekki alls kostar eins
og hún rifjar upp. „Það var þannig þegar ég var í lagadeildinni að kennurunum
fannst óþægilegt að tala um vissa hluti þegar stúlka var í stofunni. Til að mynda
kynferðisbrot, nauðgun. Einn stundakennarinn í refsirétti sleppti til dæmis alveg
að fara yfir þann kafla í námsefninu því það var svo vandræðalegt að tala um full-
framningu brots og fleira þegar kona var í hópnum. Ég man reyndar að bekkjar-
bræður mlnir voru mjög ánægðir með þetta enda gátu þeir verið vissir um að
þetta efni kæmi aldrei á munnlegu prófi. En
þetta kom mér hins vegar í koll þegar ég fór
að flytja prófmál I héraði, því fyrsta
prófmálið sem ég fékk var að vera verjandi
manns sem ákærður var fyrir nauðgun. Og
ég hreint og beint skildi varla hvað um var
að vera - orðræöan I kringum þetta var svo
framandi. Þetta var í sakadómi og allir full-
trúar þar vitanlega mættir til þess að sjá
hvernig ég sneri mig út úr þessu. En þetta
bjargaðist nú allt, ekki síst vegna þess að
ég hafði í tæka tíð leitað í smiðju bónda
míns eftir skýringum á öllum þeim hug-
tökum lögregluskýrslunnar sem ég ekki
þekkti."
„Er lögmaðurinn við?"
Eiginmaður Guðrúnar er Örn Clausen,
hæstaréttarlögmaður, og á tímabili ráku
þau saman lögmannsstofu á Barónsstíg.
„Þegar ég var nýbyrjuð, fann ég vissulega
fyrir ákveðnu viðmóti sem mótaðist af því
að ég var kona. „Jæja, góða, má ég tala við
lögmanninn," sagði kannski fólk sem kom
19