19. júní - 19.06.2001, Blaðsíða 27

fyrir að reyna við leikmenn svo maður kippti sér kannski ekki beint upp við þetta, en kannski í undirmeðvitundinni hefur maður
misst einhvern áhuga og ákveöiö að snúa sér að annarri íþróttagrein."
Ingibjörg og Hanna benda í rannsókn sinni á að engar siðareglur séu til fyrir þjálfara og aðra sem starfa í íþróttahreyfingunni á
fslandi. Slfkar reglur, segja þær hins vegar, gætu falið í sér upplýsingar um það hvað sé leyfilegt og hvað ekki og með þeim væri því
hægt að draga úr Ifkunum á kynferðislegri áreitni. Þær benda þó á fleiri leiðir f verkefni sfnu sem dregið geta úr kynferðislegri
áreitni. Til að mynda mætti draga úr áreitni með því að stuðla að þjálfaramenntun þar sem fjallað væri um siðferði og persónuleg
mál er varða kynferðislega áreitni og misnotkun. Ennfremur mætti taka upp aðferðir til að kanna bakgrunn allra þeirra sem koma
að íþróttastarfinu hvort sem um væri að ræða launaða þjálfara eða sjálfboðaliða. Þær Ingibjörg og Hanna segjast að síðustu vonast
til þess að þessi rannsókn þeirra verði til þess að vekja fólk til vitundar um kynferðislega áreitni „Von okkar er sú að fSf nýti sér
niðurstöður rannsóknarinnar til að fræða sérsamböndin um núverandi ástand og bendi á leiðir til úrbóta. Því ef ekkert verður að
gert mun kynferðisleg áreitni aðeins aukast á komandi árum.“
•s
/
25
KYNFERÐISLEG AREITNI I IÞRDTTUM