19. júní - 19.06.2001, Page 25

mat einstaklingsins sem fyrir áreitninni
verður sem ræður því hvaða hegðun telst
æskileg og hver ekki. Það telst kynferðis-
leg áreitni ef henni er haldið áfram þrátt
fyrir að skýrt hafi komið fram að hún sé
óæskileg. Það er fyrst og fremst það ein-
kenni á hegðuninni að hún er óæskileg
sem aðgreinir hana frá vinalegri hegðun,
sem er velkomin og gagnkvæm. Daður,
vinahót og vinsamleg stríðni getur talist til
kynferðislegrar áreitni ef það er í óþökk
þess sem fyrir verður. Það er ekki gagn-
kvæmt- ekki á jafnréttisgrundvelli.
„Hann er þekktur fyrir þetta"
Sé farið nánar út I niðurstöður rannsóknar-
innar sögðust 12,3% íþróttakvennanna
hafa orðið fyrir kynferðislegri áreitni og eru
flestar þeirra á aldrinum 15 til 19 ára.
„Þetta hlutfall er hátt enda ætti kynferðisleg
áreitni ekki að eiga sér stað neins staðar;
hvorki í íþróttum né annars staðar," segir
Ingibjörg og Hanna bætir viö: „Ein kona
sem verður fyrir áreitni er einni konu of
mikið." Aldur þeirra sem sögðust hafa orðið
fyrir áreitni kom þeim Ingibjörgu og Hönnu
reyndar nokkuð á óvart enda töldu þær að
meiri líkur væri á því að eldri konur hefðu
orðið fyrir áreitni þótt ekki væri nema vegna
þess að þær væru reyndari og hefðu lifaö
lengur. „Ástæða þessa kann að liggja í því að yngri konur eru ekki eins harðar
af sér og þær eldri. Þær bíta því síður frá sér. Einnig getur verið að yngri
konurnar séu ekki meðvitaðar um það hvað megi og hvaö megi ekki.“
I könnuninni var spurt um kynferði gerenda og kom í Ijós að flestar konurnar
sem sögðust hafa orðið fyrir áreitni höfðu orðið fyrir áreitni af hendi karla eða
68,2%. Alls sögðust 13,6% hins vegar hafa orðið fyrir áreitni af hendi kvenna
og 18,2% kváðust hafa orðið fyrir áreitni bæði af hendi karla og kvenna. Einnig
voru þolendur spurðir um stöðu gerenda innan (þróttanna og kom í Ijós að
langflestir þeirra eru þjálfarar eða 146,4% tilvika. Því næst eru gerendur íþrótta-
menn eða í 25% tilvika, þar á eftir eru gerendur sem eru óskilgreindir eða í
10,7% tilvika, því næst eru gerendur aðilar utan íþróttanna eða í 7,1% tilvika,
þá eru þeir stjórnarmenn í 3,6% tilvika, liðsstjórar í 3,6% tilvika og fararstjórar
í 3,6% tilvika. Ingibjörg og Hanna segja það alvarlegt að þjálfarar skuli gerast
sekir um kynferðislega áreitni. Ekki síst þar sem hlutverk þeirra er að leiðbeina
iðkendum af bestu getu. „Þjálfarinn þarf að gera sér grein fyrir því hvert hans
hlutverk er. Hann má ekki leyfa sér að misnota vald sitt á nokkurn hátt.....“
segja þær Ingibjörg og Hanna m.a. í lokaverkefni sfnu. Vísa þær svo í
upplýsingabækling (Sí um íþróttir barna og unglinga þar sem segir-. „Þjálfarar
eru fyrirmyndir barnanna í orði og verki. Allt sem þeir segja og gera felur í sér
skilaboð til barnanna..."
( samtali við 19. júní segja þær Ingibjörg og Hanna að svo virðist sem þjálfarar
sem gerist sekir um kynferðislega áreitni átti sig ekki á því hvar mörkin liggja.
„Svo virðist sem þeir telji til dæmis leyfilegt að klípa í rassinn á íþróttakonu í hita
leiksins," segir Ingibjörg og Hanna bætir við: „en auðvitað eiga þjálfarar að vera
með það á hreinu hvenær þeir eru að ganga of langt í þessum efnum.“ Þær
segja ennfremur að konur I íþróttum, margar hverjar, geri sér ekki grein fyrir því
23
lAj I lliu a <=l I I INlldd V tJJ IblUdJJNA^