19. júní - 19.06.2001, Blaðsíða 50

Jakkaföt dg bindi
hafa mikið
AÐ SEGJA
Þingsályktunartiliaga um stofnun nefndar um aukinn hlut kvenna í stjórnmálum
var samþykkt á vorþingi Alþingis áriö 1998. Þ>á um haustið tók nefndin til starfa
undir forystu Sivjar Friðleifsdóttur alþingismanns en í henni áttu auk hennar sæti
fulltrúar allra þingflokka, fulltrúi Skrifstofu jafnréttismála, síðar Jafnréttisstofu og
fulltrúi Kvenréttindafélags íslands. Eitt fyrsta verkefni nefndarinnar var að vinna
að auknum hlut kvenna á Alþingi fyrir alþingiskosningarnar 1999.
Taldi nefndín sig eiga nokkurn þátt í því að hlutur kvenna varð í fyrsta sinn um
35% á Alþingi að loknum þeim kosningum. Síðan þá hefur nefndin m.a. staðið að
ýmsum námskeiðum fyrir stjórnmálakonur sem kenna þeim að hafa samskipti við
fjölmiðla og nýlega kom út upplýsingaþæklingur í sama tilgangi um konur og fjöl-
miðla. Eftir að Siv tók við ráðherradómi í umhverfisráðuneytinu tók Hildur Helga
Gísladóttir við formennsku í nefndinni. í stuttu spjalli við Örnu Schram segir Hildur
Helga frá því að nefndin sé þega farin að skipuleggja aðgerðir til að hvetja konur
til frekari þátttöku á bæjar- og sveitarstjórnarstiginu.
Af hverju þarf að auka hlut kvenna á bæjar- og sveitarstjórnarstiginu?
„Þar er hlutur kvenna víða mjög rýr og í sumum sveitarstjórnum alls enginn.
Konur eru um það bil helmingur þjóðarinnar og fullu lýðræði er ekki náð fyrr en
það hlutfall endurspeglast á vettvangi stjórnmálanna."
Hlutur kvenna í sveitarstjórnum hér á landi er um 29%. Hversu hátt setjið þið
markið fyrir næstu bæjar- og sveitarstjórnarkosningar?
„Við höfum ekki beinlínis talað um að hlutfall kynjanna þurfi að vera nákvæm-
lega jafnt en teljum viðunandi ef hlutur annars kynsins verði ekki undir 40%."
Hvernig hefur nefndinni og hennar störfum almennt verið tekið hér á landi?
„Yfirleitt vel. Þó verð ég að segja að mér finnst jafnréttisbaráttan heldur hafa
verið á undanhaldi hjá ungu fólki að undanförnu. Ungu fólki, þ.e. fólki innan við
þrítugt, finnst oft sem það þurfi ekki á slíkri baráttu að halda. Það telur að ungar
stúlkur hafi alveg sömu tækifæri og ungir strákar. En það er ekki alveg rétt. Því
miður. Ég finn sérstaklega fyrir þvf á sveitarstjórnarstiginu þar sem ég hef star-
fað. Þar er ekki eins mikið mark tekið á ungum konum og ungum körlum.
Jakkaföt og bindi hafa bara enn ofboöslega mikið að segja. Og það eru ekki
bara karlarnir sem taka minna mark á konum. Þetta á llka við um konur."
j