19. júní - 19.06.2001, Qupperneq 61

töluöu um áhrif kvótakerfisins út frá félagslegum þáttum. Bentu til að mynda á aukna streitu í samskiptum kvótaeigenda og ann-
arra f byggðunum, fækkun íbúa í byggðinni og þar með minni þjónustu. Einnig ræddu þær um atvinnumál kvenna og ástandið í
dagvistunar- og skólamálum. Þeir karlar sem ég talaði hins vegar við vísuðu flestir til ríkjandi orðræðu stjórnmálamanna og
hagfræðinga í umræðunni um kvótakerfið. Þeir töluðu um prósentur og kvótasölur, markaðsverð, markaðslausnir, hagræðingu og
hagkvæmni. Þó kom fram hjá þeim hinum sömu að veruleikinn væri ekki svona einfaldur. Þeir þyrftu líka að taka tillit til sam-
félagsins, heimilisins og uppeldis barna." Hulda segir það athyglisvert að engin kona hafi notast við fyrrgreinda orðræðu. „Þegar ég
spurði þær út í hagræðíngu í sjávarútvegi í kjölfar kvótakerfisins spurðu þær til baka: „hagræðingu fyrir hvern?“
Að lokum bendir Hulda á að stefnan í sjávarútvegsmálum hafi ólík áhrif á kyn og einstaklinga eftir stétt og stöðu. Stefnumótunin
verði hins vegar takmörkuð ef einungis er horft á kvótakerfið út frá karllægu sjónarhorni. „Konur eru ekki valdamikill hópur þegar
kemur að því að móta hugmyndir um það hver ætti að hafa aðgang að auðlindinni og um það hvernig ætti að semja um þann
aðgang." Hulda er ekki meö þessum orðum að halda því fram að karlar hafi markvisst haldið konum frá auðlindinni. „í sjávar-
byggðum eru sterkar kynhugmyndir og konur taka líka þátt í að viðhalda þeim," segir hún. Vitnar hún m.a. I viðtöl við konurnar I
verkefni sínu en í þeim kom m.a. fram að flestar töldu sjálfa sig og þær konur sem þær þekkja vera vel hæfar til stjórnunar og at-
hafna í samfélaginu. „Á sama tíma töluðu þær margar hverjar á hinn bóginn neikvætt um þær konur sem voru afgerandi; konur
sem voru í stjórnunarstöðum eða pössuðu ekki inn í hugmyndina um hina góðu konu.“ Hulda vísar m.a. I ummæli eins viðmæl-
anda síns sem sagði að ef kona tæki virkan þátt í fjölskylduútgerðinni væri hún flokkuð sem gribba eða eitthvað þaðan af verra.
Dregur Hulda af þessu þær ályktanir að það rými sem konur hafi til andófs, aðgerða og athafna sé ekki bara takmarkað af lögurn,
reglum og eignum I sjávarútvegi heldur einnig af þeim kynhugmyndum sem eru rfkjandi í því samfélagi sem þær búa í.
59