Faxi - 01.04.2006, Side 4

Lionsklúbbur Keflavíkur 50 ára:
Hugsj ónaeldur
var veganestið
y,Áhrifartkur vettvangurfyrir sameiginleg átök, hvort sem er íþjóðlegu
starfi eða alþjóðlegu”, segir Tómas Tómasson
Ljósmynd: Faxi
eir sem stóðu að stofnun Lionsklúbbs
Keflavíkur hafa scnnilcga aðeins að
takinörkuðu leyti gert sér grein fyrir
hvers konar félagsskap þeir voru að teng-
jast. Að vísu höfðu þúvcrandi forvígismenn
Lionshreyfingarinnar hérlcndis gert þeim
vissa grein fyrir helstu atriðum starfseminn-
ar. Forvígismennirnir, þeir Magnús Kjaran
og Albcrt Guðmundsson, umdæmisstjóri og
umdæmisritari, hinir fyrstu sem gegndu þess-
um embættum ú íslandi, lögðu úherslu ú að
hér væri um alþjóðlegan félagsskap að ræða
sein laut ákveðnum lögum og reglum og sncið
Lionsklúbbum hvarvetna rnjög svipaðan stakk.
Lionsklúbbur Keflavíkur var sjöundi klúbb-
urinn sem stofnaður var hér á landi og sá þriðji
utan Reykjavíkur. I þeim sex klúbbum sem fyrir
voru, voru þá alls 146 félagar. Á stofnári klúbbs-
ins, 1956, var að skapast kjölfesta í Lions félags-
skapnum hérá landi. Þá varfyrsta umdæmisþing
haldið, þó lítið hafi farið fyrir því miðað við
umdæmisþingin sem nú eru haldin. Fyrsta ein-
tak af Lionsfréttum kom út í mars 1956 og var
það fjölritað. Lionsklúbbur Keflavíkur hefur því
verið virkur þátttakandi í hinu mikla uppbygg-
ingarstarfi Lions hér á landi, og lagt sinn skerf af
mörkum til þess að efla og styrkja hreyfinguna
og í dag er hann orðinn ein af máttarstoðum
hennar hérlendis.
Tómas Tómasson, einn af stofnendum Lk
Keflavíkurog fyrsti formaður, segir í samtali við
Faxa að hann minnist þess að Magnús Kjaran,
sá mikli hugsjóna- og félagsmálamaður, hafi gert
sér fulla grein fyrir hinum þjóðlega þætti hreyf-
ingarinnar. „Hann lagði áherslu á við okkur, svo
og síðar í öllu sínu Lionsstarfi, að félagsskap-
ur þessi yrði aldrei annað og meira en það, sem
við félagarnir gerðum úr honum,” segir Tómas.
„Það var í okkar höndum en ekki í hinu alþjóð-
lega eðli Lions, hvort starf okkar skilaði þeim
ávöxtum sem að væri stefnt, og í hvaða farvegi
félagsstarfið yrði innan þess ramma sem settur
var.”
Sérstaða á þjóðlegum grundvelli
Og Tómas heldur áfram: “Magnús Kjaran
4 FAXI
Tómas Tómasson
og ýmsir aðrir frumherjar Lions hér á landi
voru upptendraðir hugsjónamenn í anda þeirr-
ar félagsmálabylgju sem yfir land okkar gekk
á fyrstu áratugum þessarar aldar. Þó þeir færu
fram í fylkingarbrjósti alþjóðlegs félagsskapar,
fannst mér ætíð, að þeir vildu skapa honum sér-
stöðu á þjóðlegum íslenskum grundvelli og miða
við íslenskar þaríir.
Einkunnarorð Lions eru: Við þjónum og á
þessu kjörorði grundvallast kjarninn í starfi okk-
ar. Ég vitna enn til frumherjans, Magnúsar Kjar-
an, enda er hann á þessum tímamótum í sögu
klúbbsins okkar, mérofarlega í huga. Hann lagði
ríka áherslu á aðstoð við þá sem minna mega sín
- „að lýsa þeim sem Ijósið þrá en lifa í skugga”.
Við mörg tækifæri minnti hann á þessar ljóðlín-
ur, en hann lagði þó miklu víðari skilning í þær
en að veita einungis blindum aðstoð, en það var
hið upphaflega átak Lionshreyfingarinnar. Það er
ávallt jafn brýnt verkefni en í hugum frumherj-
anna var ekkert mannlegt þeim óviðkomandi.
Magnús Kjaran vildi, að kjörorð okkar væri
fyrrnefndur vísupartur um að lýsa þeim sem lifa
í skugga en þrá Ijósið og í yfirfærðri merkingu
segði þetta miklu meira og á íslensku um hug-
sjón okkar, heldur en þýðingin úr ensku “Við
þjónum”.
Klúbbarnir áttu fyrst að einbeita sér að nánasta
umhverfi sínu, sveitarfélaginu. Þeir áttu að að-
stoða þá, sem áttu við erfiðleika og bágindi að