Frjáls verslun - 01.09.2002, Blaðsíða 65

notfærði sér atkvæði hlutafjár í eigu félagsins til þess að bola
starfsmönnum úr stjórn. Oliuverzlun Islands blandaðist í málin.
Sveinn Benediktsson, sem sæti átti í varastjórn BP, beitti sérfyrir
sáttatillögu sem var samþykkt með þorra atkvæða. Starfsmenn,
sem gengu undir nafngiftinni byltingarmenn, höfðu fullan sigur.
I síðari heimsstyijöldinni hóf þjóðin að kynda hús sín með
olíu, hvarf frá úreltri kolakyndingu yfir í olíukjmdingu. Fyrir
heimsstyrjöldina hafði Héðinn Valdimarsson kynt hús sitt með
olíukyndingu en aðeins tvö hús munu hafa verið kynt með olíu í
Reykjavík millistríðsáranna.
Árið 1966 varð Önundur Asgeirsson forstjóri Olíuverzlunar
Islands. I tíð hans var slitið á strenginn við BP í Lundúnum.
Merki BP hvarf af bensínstöðvum félagsins en í þess stað var
merki Olís tekið upp 1976. Það reyndist farsæl ákvörðun. En
hagur félagsins var bágur. Þetta var á tímum 0-stefnu stjórnvalda
og pólitísk afskipti settu mark sitt á reksturinn. Önundi var sagt
upp störfum 1981 og spruttu af þvi miklar deilur. Flestir starfs-
menn á skrifstofum félagsins gengu út með forstjóranum. Þórður
Ásgeirsson tók við starfi forstjóra og gegndi því til 1986.
Óli Kr. kaupir Olís „Kaup aldarinnar" ófi Kr. Sigurðsson festi
kaup á meirihluta hlutabréfa í Olís á vetrarmánuðum 1986.
Kaupin vöktu þjóðarathygfi. Fjölmiðlar kepptust um að greina frá
þessari stórfrétt viðskiptalífsins.
Ófi Kr. var hógvær og ekki brugðið þó kastljós Ijölmiðla skinu
skært „Eg er bara óbreyttur verslunarmaður sem rek fyrirtæki.
Ofis er einfaldlega eitt af þeim. Eg hef gaman af að takast á við
vandamál og vinn gjarnan 15 tíma á sólarhring, ef nauðsyn krefur
... Eg fæ minar bestu hugmyndir þegar ég vakna upp klukkan 4-
5 á næturnar og fer einn í ökuferðir um Reykjavík. Eg er hvorki
með útvarp né síma í bílnum og því ekkert sem truflar," hafði
Eiríkur Jónsson blaðamaður eftir Óla í DY.
„Það atti að taka OIÍS af Óla“ Olís var skuldsett, staðan í
Landsbankanum var afleit. Óli Kr. Sigurðsson hafði náð að
smeygja sér inn fyrir dyrnar þegar Skeljungur hafði hafnað
kaupum á hlutabréfum í Olís. Óli vann myrkranna á milli við að
rétta skútuna af. Sverrir Hermannsson settist í stól banka-
stjóra. Það hvein í samskiptum forstjórans og bankastjórans.
„Við töluðum aldrei saman í vonsku. Það hafa kannski verið
bólgur í samstarfi okkar en þær hjöðnuðu þegar úr raknaði,“
sagði Sverrir á sinn einstaka hátt.
Landsbankinn vildi vísa Óla á dyr úr eigin fyrirtæki og setti
Olís í gjörgæslu. „Formaður bankaráðs Landsbankans hefur sagt
að við séum í gjörgæslu. Eg hef hingað til haldið að þegar einhver
sé í gjörgæslu sé reynt að hlúa að sjúkfingnum þangað til hann er
á batavegi en ekki skorið á leiðslurnar sem eiga að halda lífinu í
sjúkfingnum,“ sagði Ófi við fjölmiðla.
Forsljórinn var kallaður til fundar í Lands-
bankanum og með honum fór Tryggvi Geirs-
son. Með Sverri Hermannssyni voru
Brynjólfur Helgason og Stefán Pétursson. Þeir
lögðu pappíra á borðið - vildu að Ófi undirritaði
umboð til handa Landsbankanum um að selja
hlutabréfin í Olís.
„Bankastjórninni er heimilt að selja bréfin
hæstbjóðanda, með eða án útboðs, og hafa allar
ákvarðanir og aðgerðir bankastjórnarinnar fullt
og lagalegt gildi gagnvart oss, eins og stjórn
Sunds hf. hefði framkvæmt það sjálf.“
Það vakti þjóðarathygli þegar Oli afgreiddi benstn á bíla. „Ég er bestur
sem bensíntittur/' sagði hann eittsinn í viðtali.
Undir þetta plagg átti Óli að rita. Það jafngilti uppgjöf, segir
Tryggvi Geirsson og heldur áfram: „Það átti að taka Olís af Óla.
Þetta var hugsuð sem hrein og klár aftaka. En eins og ávallt þá
vanmat Landsbankinn Óla. Við höfnuðum afarkostum Lands-
bankans og í kjölfarið hóf Landsbankinn málferli gegn 01ís.“
Fram fór hörð rimma fyrir dómstólum. Öll spjót stóðu á Óla.
Landsbankinn beitti sér af áður óþekktri hörku gegn viðskipta-
vini. Bankastjórar höfðu haft meiri áhuga á ætt hans en áformum
um að bæta stöðu Ofis. Óli var ekki innvígður og vissulega fór
hann ótroðnar slóðir í viðskiptum.
Texaco haupir í Olis - Ófi leitaði eftir innkomu olíufyrirtækis-
ins Texaco í Olís. Hann átti fundi með Sven Gullev, forstjóra
Texaco í Danmörku. Gullev hreifst af eldmóði íslenska víkings-
ins og Texaco flárfesti í íslenska félaginu í september 1989.
Olís hafði betur í glímunni við Landsbankann fyrir dómstólum.
Með innkomu Texaco urðu straumhvörf í rekstri Olís, félagið
komst á lygnan sjó og sótti fram. Olís varð fyrst fyrirtækja til
þess að fá skráningu á Verðbréfaþingi íslands árið 1990.
Almenningi var boðin þátttaka og á nokkrum dögum höfðu
tæplega 400 nýir hluthafar gengið til fiðs við Olís. Olís var
komið á lygnan sjó en félagið varð fyrir þungu áfalli þegar Óli
Kr. lést í júlí 1992 aðeins 46 ára gamall. [ffl
:

Olíustöðin á Klöþþ um miðjan sjöunda áratuginn.
65