Frjáls verslun - 01.09.2004, Side 24

af því yfir áhuga okkar á Búnaðarbankanum.
Við fórum ítarlega í gegnum þau gögn og
kynntum okkar hugmyndir fyrir Einkavæð-
ingamefnd sem valdi okkur til frekari við-
ræðna. Okkur var ljóst að Búnaðarbankinn
einn og sér væri ekki áhugaverð staða
fyrir fjárfestana til framtíðar þó að bankinn
gæti gert góða hluti út af fyrir sig. Það var
fyrirséð að það yrðu miklar breytingar á
íslenskum ijármálamarkaði. Það máttu allir vita sem settust
niður og veltu fyrir sér stöðunni. Það lá í loftinu að það yrðu
miklar breytingar,“ segir hann.
Vúxtur og framþróun Ólafur telur að nokkrir möguleikar
hafi verið fyrir hendi. „Einn möguleiki var að reka bankann
áfram sem við höfðum ákveðna fyrirvara á. Hinn möguleikinn
var að leita eftir sammna við einhverja af hinum bönkunum
þremur. Það lá fyrir að samkeppnisyfirvöld höfðu hafnað
sammna Landsbankans og Búnaðarbankans skömmu áður.
Forsendur höfðu í raun ekki breyst þannig að það var fyrirséð
að sá sammni var óraunhæfur. Islandsbanki var annar val-
kostur. Hann var stærri en Landsbankinn á þeim tíma og því
ólíklegra að Búnaðarbankinn gæti sameinast honum. Hefði
Búnaðarbankinn sameinast öðmm hvomm þessara banka
hefðum við verið með stóran íslenskan banka sem hefði verið
mjög lítill í alþjóðlegum samanburði. Bankinn hefði að mestu
verið háður tekjum af bankaviðskipum á íslandi og þar af
leiðandi mjög viðkvæmur fyrir þeim sveiflum sem hafa verið
í okkar hagkerfi. Þessu til viðbótar hefðu allar aðgerðir eftir
sammnann miðað að því að fækka fólki um allt land og lækka
kostnað. Sameiginlegur banki hefði ekki haft þann gmnn
sem þarf til að sækja fram til vaxtar erlendis. Við höfðum
miklu meiri áhuga á vexti og framþróun, verkefni sem var
vemlega til hagsbóta fyrir okkur hluthafana og samfélagið,"
segir Ólafur.
Ohkar spár gengu eflir Kaupþing hafði þá þegar náð
áhugaverðum árangri erlendis, einkum í Lúxemborg og
Svíþjóð. „Við vomm búnir að þreifa á öllum möguleikum,
ræða við alla með opnum hætti til að vita hver þeirra hugur
var. Þegar við gengum frá kaupunum á Búnaðarbankanum
og kölluðum saman fyrsta hluthafafund kom bréf frá Kaup-
þingi þar sem þeir kröfðu okkur svara um hvort við hefðum
áhuga á að ræða við þá um sammna eða ekki. Við vissum
af áhuga Landsbankans á sammna við Kaupþing á þessum
tíma. Okkur var líka ljóst að það var ólíklegt að það yrðu tveir
sammnar á íslenska bankamarkaðnum og því var mikilvægt
að verða fyrstir til að ríða á vaðið. Það var ljóst að þetta var
líklega eina tækifærið sem við fengjum í mörg ár, þannig að
við ákváðum að bíða ekki. Við fómm strax í viðræður við þá
og spár okkar gengu eftir, aðrir bankar hafa ekki náð að sam-
einast," segir Ólafur.
Hann minnir á að sparisjóðimir hafi ætlað að sameinast
en lögunum verið breytt, „illu heilli fyrir þá. Við emm í alla
staði ákaflega ánægðir með árangurinn sem hefur náðst með
„Návígið hér heima er óskaplega
mikið og það getur verið
afskaplega þreytandi á köflum.
Maður getur ekkert gert án þess
að stíga á tæmar á öðmm eða
að einhver annar stígi á taemar
á manni sjálfum."
sammna Búnaðarbanka og Kaup-
þings. Stjómendur bankans em
mjög færir og þeirra árangur er
undraverður. Þeir hafa af miklum
dugnaði og útsjónarsemi náð að
keyra bankana saman þannig að
ég held að allir séu mjög sáttir.
Það er ekki síst núna sem kemur í
ljós hversu mikils virði það er fyrir
okkur Islendinga að hafa svona öfluga ljármálastofnun eins
og KB banka. Við gerð samningsins við Labeyrie gátum við
unnið með KB banka einum þar sem þeir hafa þann styrk
sem þarf til að Jjármagna kaupin sjálfir, þ.e. bæði lánalínur
fyrirtækisins og sölutryggja hlutatjárútboðið. Þeir munu
hins vegar fá aðra banka með sér. Hvomgur hinna innlendu
bankanna hefði getað gert þetta og ég efast um að þeir hefðu
getað gert þetta saman.“
Seta í bankaráði ekki viðeigandi Margur myndi haida að
Ólafur sæti í bankaráði KB banka en það gerir hann ekki og
hefur aldrei gert. „Það hefur ekki hvarflað að mér að sitja í
bankaráði vegna þess að ég tel það ekki viðeigandi. Ef þú
ætlar að stunda virk viðskipti á Islandi, fara inn í fyrirtæki og
taka þátt í verkefninu af fullum krafti þá getur þú vart setið
í bankaráði þar sem verið er að ijalla um viðskiptavini þína,
samstarfsaðila eða keppinauta. Það hefur verið mín prinsipp-
afstaða. Eg vil vera frjáls og geta tekið mínar ákvarðanir. Ég
hef engan áhuga á að blanda mér í bankaviðskipti manna
úti í bæ.“
- En í stórum viðskiptum purfa menn að kunna að tala saman?
„Vissulega þurfa menn að geta talað saman og átt náið sam-
starf með sínum banka en til þess að svo sé er ekki nauðs-
ynlegt að viðkomandi sitji í bankaráði. Slik tengsl em mjög
vandmeðfarin og í raun óviðunandi í okkar litla samfélagi.
Ég beini frekar mínum kröftum að öðm enda em þeir full-
trúar sem við höfum kosið til starfa innan stjómar KB banka
feiknarlega flinkir menn og starfi sínu mjög vel vaxnir."
Skiptum félaginu upp Ólafur er fæddur og uppalinn í
Borgamesi. Hann stundaði nám á Bifröst og fór svo í við-
skiptafræði við Háskóla íslands. Hann hefur starfað hjá Sam-
skipum í 12 ár en áður var hann m.a. starfandi í Frakklandi
og Bandaríkjunum, auk þess sem hann var ráðinn til þess að
gera tilraun til að snúa rekstri Álafoss við. „Ég hef stundað
viðskipti frá því að ég var ungur maður í skóla. Eftir að ég
lauk námi við Háskóla Islands fór ég utan þar sem við hjónin
bjuggum í um sex ár. I febrúar 1993 tók ég við sem forstjóri
Samskipa sem var mjög kreljandi og áhugavert starf. Ég hætti
sem forstjóri fyrir tveimur ámm og tók við sem starfandi
stjómarformaður félagsins og hef mest helgað mig stefnu-
mótun félagsins og uppbyggingu utan íslands. Fyrstu kaupin
í Samskipum vom árið 1994 og smám saman jókst hluturinn.
Helstu samstarfsmenn mínir í dag komu til Samskipa upp úr
þessu. Jón Kristjánsson, forstjóri Sjóvíkur og stjómarmaður í
24