Frjáls verslun - 01.09.2004, Side 72

Andri Snær Magnason rithöfundur flutti frábært erindi á Spástefnu Frjálsrar verslunar
og ParX.
Eg var í leigubíl um daginn og
leigubílstjórinn var eitthvað að
þusa.
Þú hefur eitthvað verið að skrifa á
baksíðu Fréttablaðsins er það ekki?
Jú, sagði ég.
Þú varst að nefna einhver svæði
sem væru í hættu og hvattir okkur til
að ferðast þangað áður en það væri
of seint?
Já, svaraði ég.
Já, þið skáldin getið talað en þið
eruð ekki í neinum tengslum við raun-
veruleikann. Hvaðan eigum við að
fá peningana til að ferðast? Á hverju
eigum við eiginlega að lifa? Ekki
getum við öll verið skáld?
Nei, svaraði ég, kannski ekki.
Ekki getum við öll farið í háskóla?
Ekki geturn við lifað á því að selja
hvert öðru verðbréf? Ekki lifum við á
því að klippa hvert annað! Við verðum
að lifa á einhveiju!
Ef fólk menntar sig þá er engu að
kvíða, sagði ég.
Hvað gerist þá? Hvað eigum við að
gera við 20.000 sálfræðinga, 100.000
heilaskurðlækna, 100.000 fjölmiðla-
menn, 20.000 skáld og 30.000 verð-
bréfamiðlara? Gerir þú þér grein fyrir
þvi að á næstu 10 árum fæðast 40.000
manns á þessu landi! Hvað á allt þetta
fólk að gera? Það er 3% atvinnuleysi!
Svaraðu mér hreint út: Áhverju eigurn
við að lifa?
Kerfið hefur gengið upp hingað til,
muldraði ég, hver og einn er sérfræð-
ingur í eigin lifi. Menn læra bara það
sem þeir telja sig hafa hæfileika til og
skapa sér tækifæri.
Já og gera eins og frænka mín sem
fór til Danmerkur að læra hönnun!
Á hverju eigum við að lifa?
Andri Snær Magnason rithöfundur flutti einstaklega skemmtilegt erindi á Spástefiiu
Fijálsrar verslunar og ParX. Hann sagðist hafa verið í leigubíl og bílstjórinn hefði byrjað
að þusa um „á hvequ fólki ætti að lifa“. „Við getum ekki öll verið skáld. Ekki öll farið í
háskóla. Ekki öll verið verðbréfasalar,“ sagði leigubílstjórinn við Andra Snæ.
Texti: Andri Snær Magnason Mynd: Geir Ólafsson
72