Morgunn - 01.12.1979, Qupperneq 14

92
MORGUNN
hafning, unaðslegar tilfinningar, ró og friður. Þá nefndi
hann einnig dæmi þess að viðstaddur ættingi eða hjúkrunar-
kona fyndi einnig til þessara unaðslegu tilfinninga ásamt hin-
um deyjandi manni.
Þetta voru rannsóknir sem þeir dr. Karlis Osis og dr. Er-
lendur Haraldsson hafa nú tekið upp aftur á vísindalegan hátt
og með sama árangri.
Það hefur lengi verið skoðun mín, að dauðinn sé engan veg-
inn endir allrar mannlegrar reynslu; að við lifum áfram að
þessu lífi loknu. Ég er alveg sammála Dag Hammarskjöld um
það, að það sé ákaflega mikilvægt hverjum manni að gera sér
sem fyrst grein fyrir þessu, sökum þess, að þessum sannleik
fylgir óhjákvæmilega skilningurinn á því, að reikningar okkar
verði ekki að fullu gerðir upp í þessu lífi.
Það er hverjum hugsandi manni alveg ljóst með því einu að
líta í kringum sig, að niðurstaðan af þvi að trúa ekki á líf eftir
dauðann hlýtur að leiða til þeirrar skoðunar, að réttlæti sé
ekki til.
Sú skoðun, að þetta líf sé öll tilvera mannsins, getur því leitt
til eyðileggjandi hugsunarháttar. Ef maður telur sig staddan
i frumskógi, þar sem ofbeldi, fals og fláræði eitt sé til nokkurs
gagns og sá sterki eigi tvímælalaust að ráða, þá getur slíkt leitt
til miskunnarlauss lífs, sem getur eyðilagt viðkomandi per-
sónu.
Þeir sem trúa á annað líf, eins og komið hefur fram í vísinda-
legri könnun að meiri hluti fslendinga gerir, eða telja það
beinlínis hafa verið sannað fyrir sér, sökum þess sem þeir hafa
upplifað, hljóta því jafnframt að gera sér þess fulla
grein, að hver er sinnar gæfu smiður. Að áminning Páls postula
um að „eins og maðurinn sáir hljóti hann og að uppskera“, er
lögmál sem enginn kemst undan.
En okkur gengur stundum erfiðlega að átta okkur á því,
hvort gæfan sé okkur hliðholl, sökum rangs mats á því í hverju
gæfa liggur.
Hverja trú sem menn þykjast játa opinberlega, þá er það
sannreynd, að á Vesturlöndum og víðast annars staðar eru