Morgunn - 01.12.1979, Qupperneq 80

158
MORGUNN
sem er sérstætt við bernskuskyggni Jóns er það, að þessi kona
fylgir honum síðan alla ævi og bjargar hvað eftir annað lífi
hans og annarra skipverja. Er þetta svo bersýnilegt, að Jón
fær á sig sérstakt orð sem skipstjórnarmaður og treysta sjó-
menn honum betur en nokkrum öðrum, þegar háska ber að
höndum. Þegar hann var í hafvillum og stórsjó brá Hugrún
iðulega upp einhvers konar stjörnu honum til leiðbeiningar
í hverja átt sigla skyldi og leiddi þannig skip hans i höfn,
þegar aðrir fórust. Hún virðist alls staðar nálæg, þegar að
á hjátar í lífi þessa góða manns. Hún verður verndarvœttur
hans. Og ekki einungis til sjós, heldur ekki síður á landi. Til
dæmis segir hún honum hvort hann skuli leggja út í tvi-
sýna veðráttu til þess að sækja lækni handa sjúklingi og allar
verða ábendingar hennar og leiðbeiningar lil blessunar.
I3ar eð ég er þeirrar skoðunar, að orð Páls postula um að
hver maður uppskeri í samræmi við það hverju hann hefur
sáð, sé lögmál, þá leiðir einnig af því, að það er trú mín, að
það fólk sem er svo lánsamt að eignast slíkar vemdarvættir
eins og Jón Daníelsson hafi til þess unnið, annað hvort í
þessu lífi eða fyrri lífum.
Hvað snertir Jón sjálfan þá leynir sér ekki af þessum
frásögnum, að hér er á ferð maður, sem er í senn hug-
rakkur og góður. Hann er alltaf reiðubúinn að rétta öðr-
um hjálparhönd og hikar ekki við að hætta til þess lífi
sínu sé ekki annars kostur. Þetta er því góð bók og mað-
urinn sem hún segir frá að mörgu leyti til fyrirmyndar. Auk
þess sem hún sýnir okkur á skemmtilegan hátt hve skammt
hefur oft verið milli bóndans og sjómannsins. Öblíð veðrátta
hér langt norður í höfum gerði það að verkum, að bændur
urðu einnig að gripa til áranna til þess að halda lífi í fjöl-
skyldu sinni. I3annig urðu þeir undirstaða í þeim tveim at-
vinnugreinum þjóðarinnar, sem hafa gert okkur fært að lifa
því menningarlífi sem við lifum í dag. Vel sé þessum vösku
mönnum.
Magnús Sveinsson frá Hvitsstöðum hefur leyst hlutverk
sem skrifari þessarar bókar með ágætum. Hann lætur Jón