Morgunn - 01.06.1990, Side 27

Kristín Jónsdóttir
LITIÐ BLOM
Við göngum saman
á vit öræfanna,
framundan erjökullinn
skínandi í sól.
Við ísröndina vex lítið blóm,
örsmá glitrandi stjarna
íauðninni.
Þú sérð ekki litla blómið,
þú stígur ofan á það,
þú veist ekki,
að það er blóm trúarinnar
í brjósti mínu.
Þú ert að reikna út
hvað jökulísinn
er þykkur.
Litla blómið merst undan þunganum
og leggst niður að grjótinu,
en það deyr ekki.
Þegar nóttin kemur
með svalandi dögg,
mun það rísa upp aftur
og brosa við sólinni
á morgun
eins og glitrandi stjarna
íauðninni.