Morgunn - 01.06.1991, Page 18

Mér var styrt í þetta starf
MORGUNN
til 1990." Hann sagði: „Það eru svo mörg stór ljós á Islandi.
Þegar ég kem yfir Island, er það ekki bara þessi jökull sem
gefur birtu yfir allt, heldur er svo mikið af fólki sem er að
vakna."
Hann sagði: „Við eigum mörg ljós hér í Bandaríkjunum,
en þau eru svo dreifð að það er erfitt að sameina þau. En
Island á eftir að lýsa heimsbyggðinni. Það verður bara eins
og ein stór mörg þúsund volta pera."
Eg sagði: „Hvað með Himalajafjöllin?"
„Já, já, þau eru ágæt líka. Þar eru mjög sterkar stöðvar, en
allt öðru vísi af því þar er kyrrð. Mér sem Bandaríkjamanni
finnst gaman að koma þar sem er svolítið fjör."
Þetta er alls staðar að gerast. Sálarrannsóknarfélag er kom-
ið á Akranes. Það er komið alls staðar fyrir norðan þar sem
slíkt hefur ekki verið áður. Það er mikil aukning í Sálarrann-
sóknafélagi íslands af fólki sem sækir fundi reglulega. Og
svo eru allir þessi skólar, til dæmis skólinn hennar Erlu
Stefánsdóttur. Þetta er ósköp víðtækt.
íslendingar hugsa mjög mikið um það nú hverjir þeir séu.
„Er ég bara þessi manneskja, eða er ég eitthvað meira?" Þeir
vilja fá að vita það.
Þegar hér er komið biðjum við Þórunni Maggý að segja
okkur frá nokkrum atvikum sem fyrir hana hafa komið og
eru henni minnisstæð. Hún tekur vel í það og fara þær
frásagnir hér á eftir.
Tekið á móti nýdáinni konu við jarðarför hennar
- Þetta var í Fossvogskapellu, litlu kapellunni. Það var verið
að jarða móður Þorbjargar kunningjakonu niinnar, Ingi-
björgu Benediktsdóttur. Þegar ég kom í kirkjuna sá ég mikla
liti. Eg hugsaði með mér að þetta væri sérkennilegt en gerði
nú samt ekkert í því. Allt í einu þegar liðið var á jarðarförina
og verið var að syngja „Blessuð sértu sveitin mín," sá ég
hvar Ingibjörg stóð við hliðina á kórnum. Eg heyrði ekki í
henni, en hún var klædd bláum síðum kirtli, hárið var grátt.
16
j