Viðar - 01.01.1939, Síða 10

8
INN GANGSORÐ
[Viðar
tíðina og minnast hrautryöjenda alþýðlegrar menntunar
hér á landi. Það vill kynna lesendum sínum nokkur höfuð-
atriði í œfistarfi þeirra manna, sem lögðu hyrningarsteina
að þeim menntastofnunum, sem þróuðust í héraðsskóla hins
nýja tíma og ítök eiga nú í sálum mörg þúsund œsku-
manna þessa lands.
Viðar getur ekki leitt með öllu hjá sér þá breytingu, er
gjörzt hefur í sambandi við Reykholtsskóla á s. I. ári. Ein-
um af ástsœlustu forvígismönnum héraðsskólanna og for-
manni Félags héraðs- og alþýðuskólakennara, Kristni Stef-
ánssyni skólastjóra, hefur verið sagt upp stöðu sinni. Hefur
uppsögn þessi farið fram samkvœmt ályktun meirihluta
skólanefndar. Mun nefndin upphaflega hafa borið við
heilsubresti skólastjórans. En hann hafði dvalizt nokkra
mánuði á Vifilsstöðum og endurheimt þar starfsþrek sitt og
heilsu. Lœknisvottorð, er Kristinn Stefánsson hlaut hjá
sérfrœðingi, ónýtti því þessa viðbáru nefndarinnar.
Er mjög furðulegt og jafnframt ámælisvertH að skóla-
nefnd skuli hafa í frammi rangsleitni og ofríki verstu teg-
undar í skjóli héraðsskólalaganna. Þau munu hafa verið
samin í trausti þess, að skólanefndirnar vœru þann veg
skipaðar, að þœr vœru vaxnar þeim vanda og þeirri ábyrgð,
sem á þeim hvílir. Það mun almennt álit manna, að skóla-
nefnd Reykholtsskóla hafi með þessu tiltœki sínu sýnt og
sannað, að hún rísi ekki undir hlutverki sínu. Er slíkt
óhappaverk sem þetta vonandi upphaf þess, að takmarkað
verði vald þeirra manna, sem níðzt hafa á því, sem þeim
var trúað til að rœkja með mannúð og drenglyndi. Auk
þess, að slíkar aðgjörðir sem þessar brjóta í bág við almennt
velsœmi og sjálfsögðustu mannréttindi eru þœr og í full-
kominni andstöðu við þann anda og það siðgœði, sem skól-
arnir leitast við að rœkta.
Sú skólanefnd, sem leyfir sér aðra eins misbeitingu á
valdi sínu og þá, að hrekja vinsœlan, reglusaman og frá-
bœran hœfileikamann frá starfi, eftir að hann hafði fórnað