Viðar - 01.01.1939, Síða 72

66
Á ERLENDUM SLÓÐUM
[Viðar
Síðan var samkoma á svonefndum Dómkirkjuodda hjá
Hamri. Voru þar fyrst skoðaðar merkilegar dómkirkju-
rústir. Voru þar ræðuhöld undir beru lofti. Þar talaði m. a.
Fr. Paasche, sem er íslendingum að góðu kunnur.
Þá skyldi vera söngur og hljóðfærasláttur og heimsóknir
á húsa- og fornminjasafn, sem þar er. En þetta varð enda-
sleppt, því að hellirigning kom og varð ekki af báli því og
þjóðdönsum, sem átti að vera endirinn á öllu saman.
Ég var á námskeiði í Danmörku og fór þangað næsta
dag. En síðar var farið til Vonheims og Aulestad (bæ Björn-
sons) og minning Kristófers Bruuns heiðruð. Skyldi Martin
Birkeland, skólastjóri úr Fana, tala þar.
Var hátíð þessi norskum lýðháskólum til hins mesta sóma.
Þann 11. júní í sumar var ég á þjóðhátíð, sem haldin var
á Himinfjallinu í Danmörku.
Skáldið Steen Steensen Blicher gekkst þar fyrir þjóðhá-
tíðum og var sú fyrsta haldin þar 1839.
Var fundur þessi aldarminning þess. Þar töluðu menn frá
öllum Norðurlöndum nema Finnlandi. Menntamálaráðherra
Dana, Jörgen Jörgensen, talaði fyrir þeirra hönd, Martin
Birkeland, lýðháskólastjóri í Fana, af Norðmanná hálfu og
Björkquist, rektor í Sigtúnum, fyrir Svía. Kristmann Guð-
mundsson rithöfundur talaði fyrir íslendinga. Var sam-
koman hin prýðilegasta og sást þar engin ölvun.
Ræðurnar voru góðar, einkum þó Norðmannsins. Margt
var þar fagurlega og vingjarnlega sagt um samvinnu og
vinarhug Norðurlandanna.
Þó að ég voni það fastlega, að frændþjóðir þessar berist
ekki á banaspjótum framar, sem svo oft áður, þá varð ég
þess var, að eining er þar minni en ég vænti. Sleppi ég að
mestu að nefna ýmis atvik, er ég byggi þann grun á.
Finnland er ekki eitt Norðurlanda, nema vegna legu.
sinnar. Hinir finnsk-finnsku þjóðernismenn hatast við allt
sænskt. Einn þeirra Finna, er var í Askov, meðan kennara-
námskeiðið var þar í sumar, hetjulegur karl, sem hafði
misst þrjá fingur á hægri hendi í stríðinu gegn rauðliðum