Saga - 1952, Qupperneq 32

290
indum fella þann dóm um hana, að hún hafi
verið óstýrilát höfðingjadóttir og djörf ævin-
týrakona, sem hafi ekki látið sér allt fyrir
brjósti brenna, og örlög hennar muni hafa
orðið þau að týnast í Noregi. En það kemur á
daginn, að saga Yngvildar var ekki öll, er
Sturlu saga skilur við hana. Henni bregður
fyrir eitt sinn síðar í Sturlungu — aðeins eitt
sinn — og þá við hlið Klængs biskups Þor-
steinssonar. Við þessa sýn fáum vér grun um,
að talsvert hafi verið í þessa konu spunnið,
og oss kemur jafnvel til hugar, að hún hafi
verið þeim kostum búin, bæði í sjón og reynd,
er helzt mega konu prýða. Alger þögn ríkir þó
um þetta í heimildum vorum. En öruggt er það,
að Yngvildur Þorgilsdóttir var aðili að sögu-
legum viðburðum, skráðum og öðrum óskráð-
um, sem verðir eru nánari athugunar. Fyrir
þessar sakir verður reynt hér á eftir að kynn-
ast þessari konu eftir því sem föng leyfa. Aðal-
heimildin verður til að byrja með Sturlu saga
svo langt sem hún nær.
I.
1 upphafi Sturlu sögu eru talin börn Þorgils
Oddasonar, þau er úr bernsku komust. Fyrst
synir hans, Oddi og Einar, sem samkvæmt
Þorgils sögu og Hafliða var fæddur 1120 eða
11211), en Oddi var eldri. Þá eru taldar sjö
dætur Þorgils. Fyrst eru taldar fjórar þeirra,
sem giftar voru mönnum utan héraðs og
1) Sturl. (Rvík 1946) I. 36.