Saga - 1952, Blaðsíða 76

334
nöfn er slíku fylgja, sumir lærðir, en sumir
ólærðir. Nú kann eg marga að nefna, þá er í
stórglæpum standa. En eg vil enn eigi hrópa
þá að sinni fyrir alþýðu. En þó vil eg vanda
yðvarn eigi lengur bera, því að mér er glæpur
manna kunnur, og svo nöfn manna kunnug, er
gjört hafa“.
Ekki er ástæða til að rekja hér nánar boðorð,
bönn og utanstefnur, er bréfið ræðir um, nema
niðurlag þess, sem er á þesa leið:
Biskupskosningi — og ef þér viljið á heilu
ráði standa — þá frestið eigi, og látið hann
(biskupsefni) utan koma að sumri að vísu, því
að bæði þrotar Klæng biskup móð og mátt, og
skuluð þér ekki lengur þar ætla til þjónustu-
gjörðar.
En þér sjáið vandlega fyrir kosningi yðrum
að taka þann til höfðingja, er þér ætlið helzt
munu sálu yðvarri til guðs stýra, hvatki er þeir
leggja í móti heilræðum hans, er misverka
hitta. Valete.
Það er talið vafalaust, að þetta bréf Eysteins
erkibiskups sé þau „orð“, sem Hungurvaka
getur um, og greind voru áðan. Ekki skulu born-
ar brigður á þetta, en það fær ekki dulizt, að
næsta lítið fer í bréfinu fyrir „leyfi“ því, sem
sagan segir, að Klængur biskup hafi fengið til
tíðaflutnings og kenningar.
Ekki verður nú um það vitað, hve náið Klæng-
ur biskup hefur 1 bréfum þeim, sem Hungur-
vaka getur, vikið að því, sem aflaga fór 1 sið-
um manna í biskupssýslu hans, jafnframt því
er hann tjáði erkibiskupi vanhagi sína. Víst
er það, að undanfarin ár og fram á þenna tíma