SunnudagsMogginn - 31.10.2010, Síða 12

12 31. október 2010
Þriðjudagur
Ragna Árnadóttir
Mæli með: Nothing
to envy - ordinary li-
ves in North Korea
eftir Barböru De-
mick. Mæli ekki með: Eat Pray
Love. Nema útvöldum köflum sem
innihalda ekki lýsingar á hug-
leiðslu viðkomandi.
Miðvikudagur
Eva María Jóns-
dóttir Guði sé lof
fyrir Ólaf Stef-
ánsson........
Föstudagur
Inga Lind Karls-
dóttir sneri sig á
ökkla á fimleika-
æfingu í gær. Hún
bryður nú íbúfen og
viðurkennir ad finnast pínu svalt
að vera með alvöru íþróttameiðsl.
Stefán Pálsson tók á
móti síðasta skóla-
hópnum í Rafheim-
um í morgun. Það
voru 9. bekkingar úr
Kópavogsskóla. Nú hefur verið
skellt í lás, en vonandi líður ekki á
löngu þar til menn ranka við sér og
opna á nýjan leik - á hvaða formi
sem sá rekstur kann að verða.
Fésbók
vikunnar flett
T
illögur mannréttindaráðs að
reglum um samskipti skóla
og trúar- og lífsskoð-
unarfélaga hafa vakið mikil
og hörð viðbrögð í samfélaginu.
Það er eðlilegt að setja ramma um
samstarf skóla við trúar- og lífsskoð-
unarfélög þar sem lögð er áhersla á
að slíkt samstarf sé á grundvelli
fræðslu en ekki trúboðs. Þær tillögur
sem hér eru til umræðu eru um
margt óljósar. Þær vekja fleiri spurn-
ingar en svör og eru síst til þess
fallnar að draga úr óvissu varðandi
umrætt samstarf.
Tillögurnar virðast auk þess stang-
ast á við áhersluatriði í aðalnámskrá
grunnskóla og fela í sér afskipti af því
hvaða kennsluaðferðum kennarar
beita í starfi sínu.
Jafnframt beinast þær gegn ýmsum
hefðum sem hafa verið órjúfanlegur
þáttur í starfi skólanna, t.d. í
tengslum við jólaundirbúning. Í til-
lögunum er þess sérstaklega getið að
ekki sé hróflað við öðrum jólaund-
irbúningi leik- og grunnskóla án þess
að það sé skýrt nokkuð nánar.
Í tillögunum felast einnig fullyrð-
ingar sem fá ekki staðist. Því er hald-
ið fram í sambandi við ferming-
arfræðslu þjóðkirkjunnar að í öllum
skólum raskist skólastarf í a.m.k. tvo
daga á ári vegna hennar. Þetta á alls
ekki við um alla skóla. Það er hins
vegar réttur foreldra að sækja um
leyfi fyrir börn sín hvort sem það er
til þátttöku í íþróttaviðburði, nám-
skeiðshaldi, utanlandsferðum, tón-
listarnámi eða fermingarfræðslu. Að
banna eitt þessara atriða felur í sér
mismunun.
Faglegt sjálfstæði skólanna ber að
virða sem og uppeldisrétt foreldra.
Tillögurnar í núverandi mynd eru illa
ígrundaðar og ónothæfar. Þær munu
ekki skapa sátt um samstarf skóla og
trúar- og lífsskoðunarfélaga.
MÓTI
Birgitta
Thorsteinson
grunnskólakennari
og formaður Félags
kennara í kristnum
fræðum, siðfræði og
trúarbragðafræðum
M
eð tillögu mannrétt-
indaráðs Reykjavík-
urborgar er verið að
tryggja að skólastarf sé
í þágu allra barna óháð trúar- eða
lífsskoðunum. Gera þarf skýran
greinarmun á trúboði annars vegar
og fræðslu um trúarbrögð hins veg-
ar. Mannréttindaráð er að leggja til
að trúboð, sem er gildishlaðin til-
raun til að fá einhvern til fylgis við
sig og sjónarmið sín, eigi ekkert er-
indi í skólum sem eru fyrir alla.
Mikilvægt er að hafa í huga að
mannréttindaráð er ekki að banna
fræðslu um trúarbrögð, það er ekki
verið að banna litlu jólin né þjóð-
sönginn, það er ekki verið að banna
fólki að segja „guð hjálpi þér“ þegar
einhver hnerrar, það er ekki verið
að banna þjóðfánann þó í honum
megi finna kross, það er ekki verið
að úthýsa náungakærleik og vináttu,
það er ekki verið að ráðast á kirkju
og kristni og það er ekki verið að
endurtaka menningarbyltingu í
anda Maós eins og sumir hafa haldið
fram.
Starfsmenn skólanna fengju skýr-
ari ramma um hvað teldist viðeig-
andi í skólastarfi þegar trúarbrögð
eru annars vegar, en slíkt hefur ekki
verið fyrir hendi. Með slíkum
ramma myndi frekar ríkja sátt um
skólastarf, en ósætti það sem trú-
boðið hefur stuðlað að er engum til
góðs, og allra síst skólastarfi.
Sú ákvörðun að skilja að kirkju og
skólastarf er sérstaklega kirkjunni
til framdráttar þar sem sátt myndi
ríkja um starfsemi hennar. Kirkjan
ætti því að taka tillögu mannrétt-
indaráðs fagnandi og efla enn frekar
starf sitt með ungu fólki eftir að
skóla er lokið á daginn. Þannig
myndi hún styrkja stöðu sína í sam-
félaginu og deilurnar sem upp koma
á hverju ári yrðu úr sögunni.
’
Með slíkum ramma
myndi frekar ríkja
sátt um skólastarf,
en ósætti það sem trú-
boðið hefur stuðlað að er
engum til góðs
Eiga hugmyndir mannréttinda-
ráðs um samskipti skóla við
trúfélög að ná fram að ganga?
MEÐ
Jóhann Björnsson
grunnskólakennari
’
Þær vekja fleiri
spurningar en
svör og eru síst
til þess fallnar að
draga úr óvissu
varðandi umrætt
samstarf