SunnudagsMogginn - 31.10.2010, Blaðsíða 45

31. október 2010 45
Lífsstíll
Þ
að er ótrúlega leiðinlegt að vera veikur heima
með kvef og jafnvel enn leiðinlegra að vera
bara slappur. Manni finnst nefnilega oft að
maður þurfi að vera með 40 stiga hita og fljót-
andi augu til að mega liggja heima veikur. En vitið þið
hvað? Þetta ku vera nokkur misskilningur. Það er
nefnilega oftast best að halda kyrru
fyrir heima þótt maður sé bara slapp-
ur og jafna sig almennilega. Þannig
nær maður fyrr fullri heilsu og er í
staðinn ekki hálfómögulegur í marga
daga. Fyrir um tveimur vikum á mið-
vikudegi fór ég að fá kunnuglegan
kláða í hálsinn og pirring í nefið. Dag-
inn eftir var mér orðið mjög illt í háls-
inum, var komin með nefrennsli og
fór beinustu leið heim og upp í rúm
eftir vinnudaginn. Svaf eins og steinn
í hlýjum sokkum og snýtti mér svo allt kvöldið. Daginn
eftir var ég ekki miklu skárri og hélt kyrru fyrir í rúm-
inu. Þannig liðu dagarnir með heilum hellingi af soðnu
vatni með hunangi og sítrónu út í. Á fjórða degi var ég
hins vegar búin að fá alveg nóg af þessu veseni og ákvað
að hætta bara að vera veik. Helgin hafði fokið út í loftið
og skilið eftir sig slóð af snýtubréfum og Strepsils. Ég
hafði misst af dans- og leikfimitímum, matarboði og
djammi. Ég var orðin leið á að vera ein heima hjá mér
(ég fékk þó vissulega nokkrar góðar matarheimsóknir)
en var farin að tala alvarlega mikið við sjálfa mig.
Svo að á mánudegi tók ég þá ákvörðun að hætta að
vera veik og mæta í vinnuna. Það var ekkert voðalega
góð hugmynd því þá fyrst fann ég hvað ég var hund-
slöpp og upp úr hádegi var ég alveg orðin tilbúin til að
leggjast aftur í rúmið mitt. Ég lauk
samt verkefnum dagsins áður en ég
fór heim undir kaffileytið og lypp-
aðist aftur niður í rúmið. Heimaföt,
sæng og snýtubréf yrðu greinilega
normið í nokkra daga í viðbót og ég
varð bara að sætta mig við það.
Mamma skammaði mig líka fyrir að
hafa látið mér detta þetta í hug og
setti mér eiginlega stólinn fyrir dyrn-
ar. Það var gott að einhver hafði vit
fyrir mér því að eftir tvo veik-
indadaga í viðbót fór ég öll að koma til. Það er samt eig-
inlega ekki fyrr en fyrst núna, tveimur vikum frá fyrstu
einkennum þegar pistillinn er skrifaður, að ég er næst-
um því orðin alveg laus við leiðindakvefið. Heimafata-
gallinn er kominn lengst inn í skáp og allt mjúka bals-
am-snýtubréfið búið, ágætis ráð til að verða ekki alveg
eins og Rúdolf! Nú er það bara lýsi og sólhattur og
c-vítamín því þessu nenni ég ekki aftur í vetur. Í það
minnsta alls ekki fyrir jól!
Hunang
og tissjú
Kvefpestir eru tíðar á þessum
árstíma og margir liggja veikir.
Mikilvægt er að taka það rólega
og láta sér batna almennilega.
María Ólafsdóttir maria@mbl.is
Fátt er betra en soðið vatn með hunangi og sítrónu þegar kvef sækir að, það hlýjar manni bæði og hressir við.
’
Mamma skamm-
aði mig líka fyrir
að hafa látið mér
detta þetta í hug og
setti mér eiginlega
stólinn fyrir dyrnar
Margir muna eftir því úr barnæsku sinni að hafa horft á
kvikmyndir þar sem börnum með flensu var færð kjúk-
lingasúpa í rúmið. Þetta yrði allt saman í lagi, svo lengi
sem þau fengju kjúklingasúpu og hvíldu sig vel! Það ku
hafa verið á 12. öld sem læknirinn Moses Maimonides
skrifaði fyrst upp á kjúklingasúpu sem meðal við kvefi
og asma. Síðan þá hafa ótal fræðingar á sviði lækna-
vísindanna rannsakað súpuna og hvort fótur sé fyrir
lækningaáhrifum hennar. Halda sumir því fram að guf-
an af rjúkandi súpunni sé helst það sem losi kvefstíflur
og það getur vel reynst rétt.
Kjúklingasúpan góða
Ein góð skál af kjúklingasúpu ku kippa öllu í lag.
Þótt ótrúlega mikið sé til af
lyfjum í okkar nútímaheimi
hefur ekki fundist ein töfra-
lausn til að lækna kvef. Í
staðinn eru hins vegar til
ótal vörur og aðferðir sem
lækna eiga fólk en mis-
jafnar skoðanir geta verið á
því hvað virkar best.
Löngum hafa jurtir verið not-
aðar til að lækna kvef og
notast við þær hér áður fyrr.
Kamillute hefur þótt gott en
sumir vilja frekar eitthvað
sterkara og gera sér heitan púns með viskíi, heitu
vatni, hunangi og sítrónu. Hvítlaukur er líka sagður
góður og margir sem blanda honum saman við eitt-
hvað og t.d. drekka í grænmetishristingi. Fyrir þá sem
vilja prófa eitthvað nýtt má einnig finna ráð um að
blanda pressuðum hvítlauk út í volga mjólk. Nóg af
vökva og hvíld er oftast talið besta ráðið en hvað fólk
vill drekka heitt til að mýkja hálsinn verður kannski
frekar að fara eftir smekk.
Hvítlaukur í mjólk
Heitt kamillute þykir
gott í sáran háls.
Þjóðsögurnar um það hvernig við fáum
kvef virðast óendanlegar en þó eru
viss atriði sem við vitum með vissu að
við getum gert til að draga nokkuð úr
líkunum á að smitast. Þar á meðal er
að þvo sér reglulega um hendurnar yfir
daginn. Þetta er líka mikilvægt þegar
maður er með kvef og þarf að snýta
sér. Ótal kveftengdar rannsóknir hafa
verið gerðar og hér má sjá dæmi um
tvær slíkar sem eru nokkuð forvitni-
legar, svo ekki sé meira sagt.
Minna kvef með aldrinum
Amma og mamma hafa á réttu að
standa ef marka má rannsókn sem
gerð var í sérstakri kvefrannsókn-
arstöð háskólans í Cardiff. Voru 90
sjálfboðaliðar látnir sitja í 20 mínútur
með fæturna í köldu vatni og fengu
29% þeirra kvefeinkenni innan fimm
daga, á móti 9% þeirra sem látnir voru
sitja með fæturna í tómum bala. Þá
verða margir líklegast ánægðir að
heyra það að færri kvefpestir eiga að
herja á okkur eftir því sem við eldumst.
Hafa rannsóknir sýnt að eftir fimmtugt
fær fólk að meðaltali kvef einu til tvisv-
ar á ári, fólk á þrítugsaldri tvisvar til
þrisvar sinnum og börn mun oftar.
Enda kannast flestir foreldrar sem eiga
börn á leikskólaaldri við það að börnin
verða oft lasin yfir veturinn og geta
fengið kvef og aðrar pestir aftur og aft-
ur.
Ótal kvefrann-
sóknir gerðar
Litlu krílin ku fá oftar kvef en við fullorðna fólkið og leikskólapestir eru tíðar.