Teningur - 01.04.1986, Blaðsíða 37

“Uppstilling“, akrýl á pappír 1985, 42 x 59 cm.
Annars vegar eftir Magritte þar sem
hann skrifar einmitt eitthvað sem passar
ekki við, og svo hins vegar í konseftinu,
þá var m jög oft unnið með andstæður, ef
ég man rétt.
Tumi: Sko, ég var að vinna með þetta
h'ka þegar ég var úti í Hollandi, maður
gerði mikið af því að gera stórar svart-
hvítar ljósmyndir sem voru út fókus og
skrifaði á þær eitthvað sem var bara
hugsun, bara svona venjulega hugsun
sem skipti engu máli og hélt svo áfram
nteð þetta, að skrifa svona hluti, og ég
var þá að reyna að gera mynd af því
þegar maður er að tala og er síðan að
hugsa eitthvað annað allan tímann á
meðan. Þú veist, maður segir eitthvað
en er allan tímann með eitthvað annað í
huga h'ka, sér eitthvað annað fyrir sér.
Gunnar: Pú byrjaðir sem sagt á ljós-
myndum og síðan á skúlptúr.
Tumi: Eg gerði afsteypur af hlutum úr
polyester sem stóðu á grunni, á spýtu, og
gítarstrengur á milli. Hver hlutur hafði
einn tón, sem tengist þessu líka.
lngólfur: En af hverju kom þá stökkið
að mála með pensli?
Tumi: Það var tússpenninn fyrst. Það
var eiginlega bara að ég hafði ekki að-
stöðu til að vinna öðruvísi. Á Spáni þá
hafði ég enga vinnustofu, svo aðstaðan
gerði það að ég varð að nota bara túss.
Og á íslandi hélt ég áfram að nota túss og
svo kom lakkið og svo olían.
Gunnar: Þá má segja að liturinn hafi
komið í stað orðsins þegar þú fórst að
mála.
Kristinn: Þarna negldi hann þig!
Tumi: Eg verð bara að fara að gera eitt-
hvað annað.
/ ágústlok 1985.
35