Vera - 01.12.1984, Page 17

^9 ligg í rúminu
°9 ég veit að ég verð
aé fara fram úr,
iyfta upp sænginni
°9 setjast á rúmstokkinn.
Stara út í loftiö,
rcteð hendur í kjöltu mér.
• • tóm.
En ég get þaö ekki
ekki i dag.
Kannski á morgun
eöa hinn.
Kannski þegar sársaukinn
i brjóstinu
er farinn aö linast.
Kannski þegar ég
er hætt að elska þig.
það er svo skrýtið
aö allan þennan tíma
°9 Þrátt fyrir það
aö ég vissi að þú
e,skaðir mig ekki,
fann ég aldrei
Þennan sársauka.
Það var ekki fyrr en nú
Þegar ég er að hætta
aö elska þig
Seni það verður
virkilega sárt.
það byrjaöi
eins og lítill
aemur blettur í brjóstinu
°9 ég finn
aé því meir
sem ég reyni að
* 9'eyma þér
stækkar bletturinn.
Sg hef aldrei fyrr vitað
a* hægt væri
aé hætta að elska fólk
'.áföngum.
Sg hef alltaf annað hvort
elskað
eða ekki
elskað.
En það sem verra er
ég get ekki fyrirgefið það
að ég skuli vera
að missa ást mína,
ást mína á þér.
Ég gat fyrirgefið þér
að þú skyldir ekki
elska mig.
Ég gat fyrirgefið Allt þetta skipti
tillitsleysið engu máli
kuldann. vegna þess að ég átti svo lítið
Samviskubitið, sem ég hélt að enginn
þetta eilífa samviskubit gæti tekið frá mér.
sem ég fékk í hvert sinn, sem þér Ást mína. . .
mislíkaði við mig, En meira að segja það
eða þegar ég var fyrir þér. var of mikiö
Það hlaut allt það varð ég
að vera mér að kenna. líka að missa.
Ég hafði gert eitthvað Svo nú á ég
á hlut þinn. Hvað? ekkert eftir.
Eitthvað. Hvaða máli skiptir Kannski fer ég
Ég gat líka fyrirgefið þér auðmýking, fram úr rúminu
vonleysi þegar aumi bletturinn
þegar þú fórst sært stolt. í brjósti mínu
og skildir mig Ég gat alltaf hefur stækkað
eina eftir, borið höfuðið hátt svo mikið
kannski af því að þú og horfst í augu að ekkert annaö
vildir frekar við vini mína er til.
eyða nóttinni jafnvel þegar þeir
með einhverjum öðrum. höfðu sett upp: Og þá
Ég gat líka fyrirgefið þér ,,Hvernig stendur þá skiptir
augnaráð vina minna á því að hún þetta allt
þegar þeir lætur bjóða sér þetta” engu máli
horfðu á mig með: svipinn. lengur.
Aumingja stelpan Af því að ég
skelfing er þetta leiðinlegt elskaði þig.
svipnum. Og nú? Þórunn Magnea Magnúsdóttir.
17