Vera - 01.12.1984, Blaðsíða 37

Fjórar konur, þær Guðný Guö-
mundsdóttir, l'na Gissurardóttir, Ingibjörg
Guömundsdóttir og Hólmfríður Árnadóttir tóku
aö sér aö skipuleggja feröina. Og þvílíkur árangur,
Mér líöur seint úr minni stemmningin sem ríkti á vorþingi 1
Kvennalistans þegar fyrstu drög ferðaáætlunarinnar
voru kynnt: Hringinn í kringum landiö á 26 dögum. Auð-
vitaö Vestfiröirnir meö. 29 opinberir fundir auk ótal
vinnustaðaheimsókna. Búnar að hafa samband viö konur
á allflestum stöðum. Gisting þar, matur hér, smástund til
aö skreppa í baö fyrir fund. . . og svo framvegis, og svo
framvegis. Undur og stórmerki. En var þetta mögulegt?
Óneitanlega vakti þaö athygli (og væntanlega aödáun)
Þegar Kvennarútan ók í hlað í þorpum og bæjum, skreytt jwt
barnavögnum, friöardúfum, brjóstahöldum og nærbuxum
og tónlist hljómaði úr gjallarhorni ásamt hvatningarorðum
til kvenna staöarins um aö mæta á fundina. !
Stóran þátt í hversu vel tókst til átti okkar óforbetranlegi bílstjóri, hún Sigga (Sigríö- ^
ur Magnúsdóttir) sem ók rútunni þessa 4700 km sem viö fórum. Hún leysti öll mál
sem sneru að rútunni og sýndi einstakt umburöarlyndi, oft nokkuð „áhugasömum”
konum, sem haldnar eru þeirri áráttu aö þurfa alltaf að leggja eitthvað til málanna,
jafnvel „akstursmálanna”. Sem út af fyrir sig kynni að veraí lagief þær væru stundumsam-
mála. . .
En hápunktur ferðarinnar var aö fá tækifæri til aö hitta allar þessar mætu konur og vera
Qestrisni þeirra aönjótandi. Fá aö heyra hvaö þær eru aö hugsa, gera, heyra um áhuga-
mál þeirra og vandamál. Því hvar sem konur hittast geta þær talað saman. Málin sem
brenna á okkur eru jú mörg þau sömu þrátt fyrir ólíkar aðstæður og ef til vill áherslumun.
Já, vissulega græddum viö á þessari rútuferö. Hún var okkur einn allsherjar samfélags-
. ,. „krambúðin” var s
vinsæl. Hún hafði þan
tvíþætta tilgang að fjái
magna smáhluta ferðai
innar og gefa tilefni t
ánægjulegra samskipta.