Vera - 01.12.1984, Page 32

marglýst sig fylgjandi því aö sú starfsemi verði sam-
ræmd heilbrigðis- og félagsmálastarfi í þágu aldraðra
en ekki bráða heilbrigðisþjónustu sem fer fram á al-
mennum sjúkradeildum. Síðan sagði Guðrún: ,,Ég get
hins vegar skilið það, að það er freistandi fyrir yfir-
læknana að horfa á B-álmuna og sjá sjúkrarúmin þar og
að þeir vilji komast þar að og nýta þau — það er mann-
legt. En ég skil ekki þann tvískinnung, sem kemur for-
manni sjúkrastofnanatil að rekaslík erindi”, þ.e. erindi
lækna Borgarspítalans um að þeir fái afnot af B-álm-
unni.
Læknum bent á lögin!
Erindi læknanna og formannsins var reyndar sent
aftur heim til föðurhúsanna af heilbrigðisráðuneytinu í
svari þess við málaleitan þeirra. Bréfið er dagsett í
september og þar segir m.a.:
,,i gildi er samningur milli heilbrigðis- og fjármála-
ráðuneytisins annars vegar og Reykjavíkurborgar hins
vegar þar sem gert er ráð fyrir að B-álma Borgarspítal-
ans sé byggð til að vista aldraöa sjúklinga, sem til spítal-
ans eru sendir. Frá því framkvæmdasjóður aldraðra tók
til starfa hefur fjármögnun B-álmunnar komið úr þeim
sjóði og séu lög um málefni aldraðra könnuð, er aug-
Ijóst að framlög úr framkvæmdasjóði aldraðra eru fyrst
og fremst til þess aö byggja upp deildir fyrir almenna til
þess að bæta aðstöðu aldraðra á sérstökum stofnunum
fyrir þá, en ekki til að byggja upp deildir fyrir almenna
skurðlæknis- og lyflæknisþjónustu eða aðra sérgreina-
þjónustu, sem aldraðir njóta eins og aðrir. Það er því
skoðun ráðuneytisins, að ekki sé heimilt með hliðsjón af
gildandi lögum um fjármögnun B-álmu úr fram-
kvæmdasjóði aldraöra að breyta starfsemi í bygging-
unni í það horf, sem fylgiskjöl með fyrrgreindu bréfi
gerðu ráð fyrir.” Þar með var loku skotið fyrir viðræður
um að nýta B-álmuna undir eitthvað annað en lög gera
ráð fyrir. En það er m.a. vegna vitneskju um þann ásetn-
ing læknanna, sem fram hefur komið, að fulltrúar
Kvennaframboðsins hafa séð ástæðu til að minna á lög-
bundin markmið B-álmunnar og að vara við því að deild-
in verði undir hælinn lögð.
Eftirfarandi bókun var síðan lögð fram af hálfu
Kvennaframboðsins: ,,Við mótmælum þeirri málsmeð-
ferð, sem meirihluti stjórnar sjúkrastofnana viðhafði
varðandi ákvörðun um stofnun þvagfæraskurðlækn-
ingadeildar viö Borgarspítala. í annan stað gerum við
athugasemd við þann tvískinnung varðandi framtíðar-
notkun B-álmu spítalans sem endurspeglast í afstöðu
meirihluta stjórnarinnar. B-álman er byggð fyrir fé úr
framkvæmdasjóði aldraöra og ætluð til vistunar
aldraðra sjúklinga. Hugmyndir meirihlutans um að nýta
B-álmuna til að byggja upp deildir fyrir almenna skurð-
læknis- og lyflæknisþjónustu eða aðra sérgreinaþjón-
ustu samræmist ekki tilgangi bygginga, sem byggðar
eru úr framkvæmdasjóði aldraðra. Það er dapurlegt til
þess að vita, að meirihlutinn í Stjórn sjúkrastofnana
skuli þurfa úrskurð ráðuneytis til þess að skilja það.”
Ms
Tillaga Kvennaframboðsins:
50 nýjar leiguíbúðir
Á fundi borgarstjórnar þann 20. sept. s.l. flutti
Kvennaframboðið tillögu um að við gerð fjár-
hagsáætlunar næsta árs, yrði varið fjárhæð sem
nægði til þess að byggja eða kaupa 50 íbúðir til
leigu á vegum borgarinnar.
I greinargerð með tillögunni er m.a. á það bent, að í
september 1982 hafi borgarstjórn samþykkt einróma
tillögu frá Kvennaframboðinu þess efnis, að áhersla
yrði á það lögð við þá endurskoðun, sem þá fór fram á
lögum um Húsnæðisstofnun ríkisins, að lánakjör til
byggingar eða kaupa sveitarfélaga á leiguhúsnæði
yrðu hin sömu og til eignaríbúða verkamannabústaða.
í nýjum lögum um Húsnæðisstofnun, sem staðfest voru
í júní s.l., var komið nokkuð til móts viö þessa ósk og
samkvæmt þeim eru lánakjör sveitarfélaga til bygging-
ar leiguhúsnæðis mun hagkvæmari en áður var. Nú
geta þau fengið lán út á 80% byggingarkostnaðar til 31
árs með 1% vöxtum sem þýðir að áætluð árleg
greiðslubyröi vegna 2ja herbergja 50 ferm íbúðar er kr.
41 þús. á ári. Mótframlag sveitarfélags til slíkrar íbúðar
yrði 264 þús. pr. íbúð. Það er því ekki eins fjarlægt og
áður var að leigutekjur geti staðið undir byggingar-
kostnaðinum að verulegu leyti.
Eins og sakir standa á Reykjavíkurborg 630 íbúðir til
leigu á almennum markaði fyrir fólk 67 ára og yngra. Á
biðlista eftir þessum íbúðum eru að jafnaði um 500 um-
sækjendur og í Ijósi þess að aðeins losna milli 80 og 90
íbúðir á hverju ári, er hægt að gera sér í hugarlund að
biðtíminn er óralangur (sbr. frásögnina í síðasta tbl. af
VERU).
í umræðum um þessa tillögu kom m.a. fram hjá borg-
arstjóra Davíð Oddssyni, að hann telji Reykjavíkurborg
búa til eftirspurn með því að halda leiguverðinu niðri.
Það væri auk þess út í bláinn að halda að leigutekjur
gætu staðið undir fjármagnskostnaði þar sem þær
stæðu ekki einu sinni undir rekstrarkostnaði eins og
málum væri nú háttað. Hann sagði það því sína skoðun
að til álita kæmi að hækka húsaleiguna til samræmis
við það sem gerist á hinum almenna markaði, m.a. til að
koma í veg fyrir að fólk með miklar eignir og tekjur gæti
búið í ódýru leiguhúsnæöi borgarinnar. Borgin gæti síð-
an greitt niður húsaleiguna fyrir þá sem verst væru sett-
ir.
Vegna þessara orða borgarstjóra benti Guðrún Jóns-
dóttir á niðurstöður könnunar sem gerð var á vegum fé-
lagsmálaráðs á skatttekjum fjölskyldna í leiguhúsnæði
borgarinnar. Af þeim tæplega 700 fjölskyldum sem
könnunin náði til höfðu aðeins 56 tekjur yfir 200 þús.
samkvæmt skattframtali ársins 1982, og var þá um að
ræða samanlagðar skatttekjur allrar fjölskyldunnar, líka
barna. Þegar farið var nánar ofan í saumana á þessu var
talið að aðeins 8 af þessum 56 fjölskyldum gætu spjar-
að sig á hinum almenna húsnæðismarkaði og 21 fjöl-
skylda var talin geta bjargað sér innan Verkamanna-
bústaðakerfisins. Það væri því út í hött að ætla að í
leiguhúsnæði borgarinnar lifðu stóreignarmenn á nið-
urgreiddri húsaleigu.
Fulltrúar allra minnihlutaflokka í borgarstjórn lýstu
sig efnislega sammála þessari tillögu Kvennafram-
boðsins. Var tillögunni visað til gerðar fjárhagsáætlun-
ar og í janúar næst komandi verður væntanlega Ijóst
hvaða örlög bíða hennar.