Vera - 01.06.2003, Qupperneq 56

/ FRÁ FEMÍNISTAFÉLAGI ÍSLANDS
f.h. Staðalímyndahóps Auður Magndís Leiknisdóttir
\
Manneskja, ekki markaðsvara
»Dægurmenning, tíska og auglýsingar hafa gífurleg áhrif á okkur, mis-
mikil reyndar en þegar grannt er skoðað hafa flestar konur keypt sér undra
yngingarkrem, púðabrjóstahaldara eða krullugel. En fyrir utan það sem við
eyðum peningum í eru það áhyggjurnar ódauðlegu af útlitinu sem eru ansi
erfiðar viðureignar og almennari en óhófleg eyðsla í fegrunarlyf. Hvað
veldur? Eigum við að standa aðgerðalausar hjá meðan líkamar okkar eru
seldir á markaðstorgi dægurmenningarinnar og gerðar eru svo ómann-
eskjulegar kröfur um útlit kvenna að við erum með stöðugar áhyggjur, í
endalausum megrunarkúrum, förum í uppskurði til að breyta útliti okkar og
jafnvel sveltum okkur til dauða?
+
Þessa firru vill staðalímyndahópur Femínistafélags (slands
uppræta. Okkur finnst nóg komið af sölumennskunni. Við
viljum ekki að markaðurinn segi okkur hvað er fallegt og
hvernig við eigum að vera. Við viljum frelsi, frelsi kvenna til
að ráða sjálfar líkama sínum og eiga hann sjálfar, frelsi til
þess að vera kynverur á okkar eigin forsendum, ekki á for-
sendum markaðarins eða kynlífsiðnaðarins, frelsi til að
vera feitar, mjóar, málaðar, ómálaðar, með stór eða lítil
FEGURÐARSAMKEPPNIR HLUTGERA KONUR, GERA ÞÆR
AÐ SÝNINGARGRIPUM, ÞÆR BÓKSTAFLEGA GANGA
VÖRUMERKJUM Á HÖND OG VERÐA ÞANNIG T.D.
OROBLU STÚLKAN OG MAYBELLINE ANDLITIÐ
brjóst, rakaðar eða órakaðar, frelsi til að velja og hafna því
hvort við sjáum allsbera, lystarstolslega og barnunga
kvenlíkama seljandi bíla og jafnvel í kynlífsathöfnum.
Slagorð Rauðsokkanna; „Manneskja, ekki markaðsvara" á
fyllilega við í dag.
Fegurðarsamkeppnum mótmælt
Það sem við höfum einbeitt okkur að nú á þessu femínista-
vori eru fegurðarsamkeppnirnar. Að okkar mati standa
þær fyrir allt það sem við viljum berjast gegn. (fyrsta lagi
endurspegla þær þá út-
litslegu staðalímynd af
konum sem haldið er
kröftulega á lofti í samfé-
laginu, þar sem beinlínis
er keppt í því hver kemst
næst þessari tilbúnu
ímynd. Að auki þurfa
þær svo helst að vera
menntaðar og góðhjart-
aðar, þar sem einnig er
dæmt eftir „innri fegurð".
I öðru lagi hlutgera feg-
urðarsamkeppnir konur, gera þær að sýningargripum,
þær bókstaflega ganga vörumerkjum á hönd og verða
þannig t.d. Oroblu stúlkan og Maybelline andlitið. Þær eru
seldar á sviðinu og eiga allt sitt undir huglægu mati fólks
sem situr í dómnefnd og er því líklega talið hafa meira vit
á því hvað er fallegt en aðrir. Engin svarar því eftir hverju
er dæmt né hvaða sérþekkingu dómararnir hafa á málinu.
Að lokum endurspegla svo fegurðarsamkeppnir hin stöðl-
uðu kynhlutverk þar sem helsta hlutverk konunnar er að
vera falleg og meðfærileg. f raun má segja að fegurðar-
samkeppni kvenna væri sambærileg við fyrirvinnusam-
keppni karla hvað hefðbundin kynhlutverk varða.
Keppnin Ungfrú ísland.is var haldin skömmu eftir
stofnun Femínistafélagsins og það var því okkar fyrsta
verk að mótmæla þeirri keppni. Útbúinn var bæklingur
VIROULEGUR ahugamál
FÓLKSFUNDUR|Œu"“'
KVENWARfKTAR- Z'ZjÍmSSSí
ElNAR 06 HÍÖRTUR EINRft OG
ALLIR Á VEIÐAR HJÖRTUR
G*saveitSar velja Sjánir
HíraveiiJar t',1 aí spard!
Músavíiðar ‘----------
STÚLKUVEIDAR
56/3. tbl./2003 /vera