Freyr - 01.07.1947, Blaðsíða 20

202
FREYR
manndómur og þekking sé til staSar. Það
hefir vantað vélar svo hægt væri að nota
þau gæði, sem til eru í landinu. Af þeirri
ástæðu hefir landbúnaður okkar ekki get-
að veitt viðunanleg lífskjör. Afleiðingin
af því hefir orðið sú, að fjármagn þjóðar-
innar hefir farið til annarra atvinnuvega
en landbúnaðarins, og fólki fækkað í
sveitum.
En hvert er viðhorfið nú? Er bjartara
framundan fyrir þá ungu menn, sem sækja
bændaskólana þessi árin, heldur en var
fyrir þá er áður sóttu skólana. Álit mitt
er, að landbúnaður á íslandi, hvað snertir
jarðrækt og tækifæri til framleiðslu á
jarðargróða, haíi aldrei haft jafngóð skil-
yrði og nú. Það sem orsakar þetta eru
skurðgröfur, kílplógar, jarðýtur, Farmall
dráttarvélar, heyþurrkunatæki og fleiri
áhöld og vélar, sem komið hafa til lands-
ins síðustu árin.
Þessi tæki gera okkur mögulegt að fram-
kvæma á fáum árum stórfellda jarðrækt,
sem þurfti mannsaldra til að ná áður.
Vélanotkunin margfaldar afköst hvers
einstaklings, og framleiðslan getur vaxið
ótrúlega mikið á fáum árum, því víðast
hvar er nóg af ræktanlegu landi.
Það hefir því aldrei verið jafn álitlegt
að helga landbúnaðinum starfskrafta sína
og nú. En á það ber að líta að meiri rækt-
un, fjölbreyttari vélanotkun og stærri bú-
skapur krefst meiri þekkingar þeirra,
sem að honum vinna. Af þeirri ástæðu er
nauðsyn fyrir þá, er ætla að gera land-
búnaðinn að lífsstarfi sínu að stunda nám