Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1934, Qupperneq 132

114
Tímarit Þjóðrœknisfélags Islendinga
berandi samkomur verið haldnar, en meiru
verið kostað til bóka, en iðgjöld hafa numið.
Geta má þess að deildin hefir ákveðið
að hafa samkomu I sama stíl og hin vel.
þektu porrablót Leslie-bygðar.
Með beztu kveðju og heillaóskum til pjóð-
ræknisfélagsins.
R. Árnason, ritari.
Skýrsla pjóðrœknisdeildarinnar
“Fjallkonan“ í Wynyard.
Starf deildarinnar síðastliðið ár, hefir að
mestu leyti verið fólgið í því, að viðhalda
íslenzku félagslifi hér, með skemtifund-
um og samkomum við og við, og svo að
auka og endurbæta bókasafn deildarinnar.
Hefir á þessu siðasta ári (siðan síðasta
skýrsla var samin) um $70—$80 verið varið
til bókakaupa og bókbands. Er nú safnið
orðið töluvert álitlegt, og hafa félagar deild-
arinnar, ókeypis aðgang að þvi.
Deildin hefir ávalt fundið sér skylt, að
minnast nokkurra okkar þjóðlegustu daga
með samkomuhaldi og eru það: sumardag.
urinn fyrsti, annar ágúst og fullveldisdagur
þjóðarinnar, 1. des., og var svo gert á þessu
ári. Skylt finst deildinni, að minnast með
þakklæti, þeirra utanbygðarmanna, er hafa
svo drengilega aðstoðað hana við þessi sam-
komuhöld, svo sem séra Ragnars E. Kvar-
ans, er flutti hér mjög markvert erindi á
sumardaginn fyrsta. Séra Kristins K. ólafs-
sonar, er flutti Minni Islands, annan ágúst
og dr. Rögnv. Péturssonar, er flutti hér er-
indi um sjálfstæðisbaráttu Islendinga á sam_
komu, er deildin hafði fyrsta des. s.l.
Auk þessara, hefir deildin haft þrjár aðrar
samkomur á árinu. Var sú nýbreytni við-
höfð á tveimur þeirra, að karlmenn deildar-
innar, stóðu fyrir beina, jafnvel bökuðu
sjálfir, mikið af þvl sælgæti, sem þar var
framreitt og héldu konunum hina ágætustu
veizlu og þótti þeim takast það myndarlega.
í júnl hafði deildin samkomu undir beru
lofti og var efni hennar svo nýstárlegt að
mig langar til að fara um það nokkrum
orðum:
Á síðastliðnum vetri, orti Tobías Kalmanri
sveitavísur, um íslenzka búendur I Wyn-
yard og grendinni. Kom það út í sérstökum
bæklingi sðastliðið vor og vakti ekki aðeins
eftirtekt, heldur andagift. Komst brátt á
gang urmull áf vísum, svo til vandræða
horfði. Kom þá vitrum mönnum saman
um, að með því að byggja vörðu I íslenzkunr
beinakerlingarstíl, væri liægt að slá tvær
flugur I einu höggi. Gæti það skoðast sem
sérstaklega þjóðlegur minnisvarði fyrir
skáldið, og jafnframt griðastaður fyrir þessi
andlegu afkvæmi bygðarmanna. Var varðan
síðan sett upp I búð H. Bergmanns og menn
hvattir til að halda áfram að yrkja og fylla
vörðuna. Var varðan slðan opnuð á á-
minstri samkomu og öll syrpan lesin upp,
um 180 erindi alls. Var þar misjafn sauður
I mörgu fé, en margar voru vísurnar smelln-
ar. Samþykt var, að 3krifa vísurnar upp I
sérstaka bók og geyma á bókasafni deildar-
innar og var svo gert. Var varðan þvi næst
endurreist og sett á sinn gamla stað, og
menn hvattir til að halda við þessari þjóð-
legu list að setja saman vlsur og stinga
þeim I vörðuna.
Aðalfundur var haldin 14. nóv. s. 1. Sýndi
skýrsla féhirðis, að aðeins 24 löggildir fé-
lagar væru I deildinni. En er þetta er skrif-
að er tala löggildra félaga 43.
Stjórnarnefnd deildarinnar var á ársfundi
endurkosin gagnsóknarlaust og skipa hana
þessir: Jón Jóhannsson, forseti, Sigurður
Johnson, vara-forseti, Guðmundur Good.
man, ritari, Mrs. Anna Sigurðsson, vara_
ritari, Gunnar Jóhannsson, féhirðir, Valdim.
Johnson, vara-féhirðir.—Meðráðendur Hall-
dóra Gíslason og Halldóra Sigurjónsson, og
bókavörður ólafur Hall.
Sex starfsfundir hafa verið á árinu, auk
margra nefndarfunda og hefir starf þeirra
að miklu leyti verið undirbúningur undir
áminst samkomuhöld. Jón Jóhannsson.
Skýrsla deildarinnar “Brúin"
Selkirk, fyrir árið 1933
Deildin telur nú 54 fullorðna meðlimi.
Níu starfs- og skemtifundir hafa verið
haldnir á árinu.
Áhugi meðlima fyrir þjóðræknisstarfi fé-
lagsins hefir verið mjög góður s. 1. ár. Svo
hefir deildin verið vel styrkt af utanfélags-
fólki, sem hafa látið börn sín njóta tilsagn-
ar I íslenzku hjá íslenzkukennara deildar-
innar.
Um 80 unglingar nutu tilsagnar I íslenzku
á s. 1. vetri hjá okkar ágæta fyrverandi
kennara, Mrs. Maxon, sem sökum heimilis.
anna og fleira gat ekki orðið við beiðni deild-
arinnar að halda áfram að kenna I vetur.