Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Qupperneq 65

TVÖ AUSTFIRZK SKÁLD
47
20. Hvör og einn sem hefur hér
helga spádóms lista
Sóphóníe kanni kver
í kapítula fyrsta.
21- Þeim eg bendi þar til með
þarfleg er sú iðja
Esaíam athugið
í þeim hinum þriðja.
22. Hvað var það sem Júðum jók
élið straffs frábæra?
Machabea máls af bók
Jnegum vér það læra.
^2. Hvör sem þar fær glöggt að gáð
greitt á allar síður
að útlenzkum vér erum bráð
orðnir hvað sem líður.
20. Fyrir því að fram svo fer
fetaður vegur breiður
guð á himnum orðinn er
ákaflega reiður.
aið tára fljótu foss
Eyti af augum gerður.
^uú þú drottinn snú þú oss
srrúið oss þá verður.
S þess bið af innstum yl
°ss hvað sem vill þvinga
sjalfur guð hann sjái til
sinna vesælinga.
^uð alvaldur forði oss frá
að fremja það hið ranga
en vísi sjálfur veg þann á
sem vér eigum að ganga.
31 Snvíg þar tn leSSi lið
ífa í guðrækninni
aann °ss síðan haldi við
e haegri hendi sinni.
Hinar hneyxlanlegu nýjungar í
klæðaburði eru apaskapur íslend-
inga um aldamótin 1800. Indriði er
eins þjóðrækinn í þessu og Ólafur
sonur hans og Páll sonarsonur, hann
fær ekki betur séð en að íslend-
ingar séu, hvað sem líður, að verða
bráð útlenzkra, hverfa í gin Dana,
vegna apaskapar. í þessum púnkti
sér hans alveg eins og Rask og Sig-
urður Pétursson. En hann kann
ekkert ráð annað en að snúa sér til
drottins.
Vaknið upp allir vaknið hér
vors guðs í nafni gjöri sér
grátandi greitt umvenda
þenkið guðs reiði er þung og ströng
þar með eilífðin er svo löng
að aldrei tekur hún enda.
Hér er nokkuð úr „Viðvörun til
Vanþakklátra:“ (undir Hrakfalla-
bálkarlagi).
1. Margt veit eg um heimsins hyski
sem hafa hvörki ask né diski
aldrei þykist ár né síð
vandra sífellt víls með stefið
víst þó hafi nóglegt gefið
helg örlætishöndin blíð.
2. Það ef nokkur þá vill rengja
og þar um heldur ræðu lengja
sendur er tónninn svars af bý
sverja sig og sárt við leggja
samt máske í nafni tveggja
ekki fer svo illa á því.
3. Menn svo skuli meira vikna
megi það á sér brenna og stikna
myndað er svo munnsins tal
heyrt hef eg það með eigin
eyrum