Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1956, Side 71

TVÖ AUSTFIRZK SKÁLD
53
37. Viltu hug þeim víkja frá
og verða þeirra kona
ætlar þú að eiga þá
ellegar vera sona?
38. Svoleiðis aftur svarið stár
samið þels af rótum:
betra er að vera bleikur nár
en bindast slíkum þrjótum.
Eftir Indriða
39- Helgum guð á hátíðum
hafa fæstir að því gáð
þá eigum vér með englunum
eilífs guðs að prísa náð.
40. En þeir fullir upp í háls
öls með pela í vösunum
ekki stirðir mjög til máls
mjúklega hampa glösunum.
4b Inn þeir sona kreika í kór
kinkra fast á hliðarnar
^r það lukka að ennis bjór
af þeim burt ei fleginn var.
43. Fast að hálsi er knúti knýtt
kinnur blána so sem hel
líntau eg má líta hvítt
bzt þér stúlka ei á hann vel?
43- Enn eru rekkar aðrir þeir
oft voru til þess rökin ljós
fá sér vilja faldaeir
fáséð henni brugga hrós.
^4- Hana kyssa og faðma fljótt
fagurlega að kvöldi dags
en þegar liðin af er nótt
á hún strax að fara í rass.
ffér vantar í handritið.
Eins og áður segir dó Indriði 1811,
en Hallgrímur bróðir hans lifði
fram til 1846. Páll Ólafsson er
fæddur 1827 svo hann gat vel munað
afabróður sinn, en ekki afann sjálf-
an. Þó er ekki víst að þeir hafi sézt
mikið, úr því Hallgrímur var bóndi
í Sandfelli, Skriðdal, en Páll fæddur
og uppalinn í Fjörðum á Dverga-
steini og Kolfreyjustað. Þó segir
Jón bróðir Páls, að Páll hafi verið
sendur til náms í Vallanes til sr.
Sigurðar Gunnarssonar einhvern-
tíma á árunum 1843—45 og hefur
afabróðir hans í Sandfelli þá verið
enn á lífi svo þeir hafa sennilega
hittst. En ekki veit ég til að Páll
hafi ort um Hallgrím. Svo er að sjá
sem Jón Ólafsson hafi ekki haft
hugmynd um að afi þeirra Indriði
hafi verið skáldmæltur, annars
þykir mér líklegt að hann myndi
hafa getið þess í æfisögu Páls er
hann skrifaði með öðru bindi Ljóð-
mæla Páls. 1900.
Þar sem Indriði bjó á næsta bæ
við kirkjustaðinn Þingmúla, er rétt
að svipast um eftir því hvort nokkr-
ir af prestum þar, samtímis honum
hefðu getað unnið sér til óhelgi með
hinum nýja Leirgerðarsið. Þegar
þeir bræður komu í Skriðdal, mun
Björn Hallason (1734—1820) hafa
verið prestur í Þingmúla. Hann var
sonur séra Halla Ólafssonar í Þing-
múla og fór þangað prestur, þegar
faðir hans dó 1767 og hélt brauðið
um tuttugu ár þar til hann fór
(1787) að Kolfreyjustað. Þá tók við
prestskap í Þingmúla sr. Jón Hall-
grímson afabróðir Jónasar Hall-
grímssonar skálds. Hélt hann stað-
inn til 1810, er hann veiktist og fór
með dóttur sinni að Hofteigi og dó