Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.2004, Page 236

en annars fyrir báta og strandferðaskip. Þegar síldarverksmiðjan var byggð árið 1958 var
gerð löndunarbryggja úr timbri og stálbitum (Síldarbryggjan) og seint á sjötta áratug 20.
aldar var svokölluð Miðbryggja byggð, en Ásgarður, sem er aðallöndunar- og viðlegu-
bryggja togskipa og flutningaskipa, var byggður á árunum 1978 til 1980 að undan-
gengnum líkantilraunum. Smábátahöfnin, nyrst á hafnarsvæðinu, var byggð árið 1997.
Þrátt fyrir að árið 1969 væri gerður um 700 m langur brimvarnargarður norðanmegin á
hafnarsvæði Vopnafjarðar, frá ströndinni út að Miðhólma, og að hólmar og sker utan
hafnarinnar veittu henni nokkurt skjól var ókyrrð í höfninni ætíð nokkur þegar þungt var
í sjó, enda er ölduhæð utan hafnar á Vopnafirði með því mesta sem gerist á landinu.
Öldur gengu yfir varnargarðinn út í Miðhólma en ekki þótti reynandi að hækka hann þar
sem til þess hefði þurft mikið af stórgrýti og mannvirkið hefði orðið að sama skapi dýrt.
í staðinn var byggður svokallaður Gullkistugarður árið 1989 fyrir innan varnargarðinn út
í Miðhólma til að deyfa þær öldur sem komust inn fyrir hann.
Um miðjan síðasta áratug 20. aldar leiddi úttekt Vita- og hafnamálastofnunarinnar í ljós
að mikilvæg hafnarmannvirki á staðnum voru ýmist úr sér gengin eða ófullnægjandi og
var augljóst að gera þyrfti úrbætur áður en langt liði. Meðal annars var verksmiðju-
bryggjan talin ónýt. Það skipti miklu því í apríl 1996 keypti útgerðarfélagið Bjarnarey
ehf., dótturfélag Tanga hf. á Vopnafirði, nótaveiðiskipið Sunnuberg GK. í þeim kaupum
fólust tímamót í útgerð Vopnfirðinga þar sem nótaveiðiskip hafði ekki verið á staðnum í
rúma tvo áratugi en nú var ætlunin að hefja sókn í uppsjávartegundir; síld, loðnu og kol-
munna með veiðiaðferðum nútímans, enda jókst löndun á uppsjávarfiski ört á Vopnafirði
á síðustu árum 20. aldarinnar.
2 3 4
Arbók VFl/TFl 2004