Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 15

Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 15
í burtu. Clark var farinn að leika örlítil aukahlutverk, þeg- ar símskeyti kom og hann var kallaður heim. Stjúpmóðir hans lá fyrir. dauðamun. Hann kom iheim fáeinum tímum áður en hún tók andvörpin. Honum hafði þótt ákaflega vænt um hana. í fyrsta sinn komst hann í kynni við hryggðina yfir ó- bætanlegum missi. Faðir hans hafði nú fengið nóg af búskapnum, nóg af þess- <um sorgarstað. Hann hafði allt- af kosið olíuvinnsluna fremur en plæginguna. Nú höfðu fundist olíulindir í Oklohama. Hann á- kvað að fara þangað ásamt Clark. Clark var á öðru máli: „Mig langar til að fara aftur í leik- húsið“, sagði hann. En nú var enginn lengur til að tala máli hans, og í þetta skipti réði faðir hans. Þeir fóru til olíusvæð- anna. Krossgötur í tvö ár vann hann sem verk- færavörður og fékk tólf dollara í kaup á viku. Á meðan hann vann kauplaust í leikhúsinu hafði hann verið ánægðari. Svo var það kvöld eitt, í kofanum sem hann bjó í með föður sín- um, að hann rak endahnútinn á það. „Nú fer ég, pabbi“, sagði Clark. Andmæli föðursins voru þýðingarlaus. Nú var hann orð- inn nítján ára — fulltáða karlmaður, ákveðinn og vilja- sterkur. Að lokum varð faðir hans að láta í minni pokann fyrir Clark. „Ef þig langar til að verða amlóði allt þitt líf, þá get ég víst ekki bjargað þér frá því að fara í hundana“. Þeir skildu ósáttir — annar ætlaði að hal<Ia áfram olíu- vinnslunnni, en hinn lagði á hina óvörðuðu braut sína. Þá tóku við ár óvissu — næstum vonleysis. í Kansas City komst hann í þriðja flokks umferðaleikflokk. Með honum ferðaðist hann um tíma. í bæ einum í Montana- fylki stóð hann svo loks allslaus uppi og þá munaði litlu að hann gæfist alveg upp. Vonlaus og peningalaus fór hann inn í símstöð, skrifaði símskeyti til föður síns, og hann bað hlann um að senda sér peninga fyrir fargjaldi til baka til Oklohamia. Hann einblíndi á skeytið litla stund, svo kreisti hann það í lófa sínum og henti því í papp- írskörfuna. Hann ráfaði um göt- umar þar til hann kom að járn- brautarstöðinni. Þar gat hann laumast inn í vöruflutninga- vagn og í honum ferðaðist hann til Portland, en þar hafði hann EZIMH TSRITIÐ 13
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.