Heimilisritið - 01.07.1947, Qupperneq 28

um neitt annað en að snúa á hann“.
Hún brosti og kinkaði kolli. „Eg
treysti yður!“ sagði hún.
Þú gekkst þá um herbergið og
rannsakaðir alla veggi. Það var
ekki einn einasti gluggi á herberg-
inu. Aðeins einar dyr, en hurðin
var úr þykkri eik og þar að auki
aflæst.
„Það þýðir ekkert“, sagði stúlk-
an dapurlega og lítið eitt hæðnis-
lega. „Dvergurinn hefur lokað okk-
ur inni, og við þvi er ekkert að gera.
Auðvitað leyfir hann yður að fara
ferða yðar, þegar hann hefur not-
að yður til þess, sem hann ætlar
sér, en ég á víst að verða hér til
dauðadags!“
„Ég kem aftur með lögregluna
með mér. Við gerum árás á húsið
og náum í yður“, sagðir þú manna-
lega.
Hún brosti dauflega og sagði:
„Ætli það?“
„Af hverju segið þér þetta?“
spurðir þú hissa. „Ef þessi dverg-
skratti er nógu vitlaus til þess að
sleppa mér, þá ætti það að vera
auðvelt að koma hingað aftur og
ráðast til inngöngu“.
„Ætli það?“ '
„Af hverju segið þér þetta allt-
af?“
„Vegna þess að dvergurinn hef-
ur komið hingað með aðra karl-
menn, og þeir hafa lofað því sama
og þér. Og samt hefur enginn þeirra
komið hingað aftur“.
„En ég kem aftur“.
„Ætli það?“
„Hættið þér þessu!“ hrópaðir þú.
„Hættið þér að segja þetta aftur
og aftur eins og páfagaukur! Ég er
heiðvirður maður og stend við það,
sem ég lofa. Auk þess þá — hérna
— hmhm — dáist ég mjög að yður.
Ég hef aldrei séð aðra eins stúlku.
Að sjálfsögðu kem ég aftur!“
„Dvergurinn er slyngur dávald-
ur. Áður en hann sleppir yður, þá
dáleiðir hann yður, svo að þér
gleymið öllu saman“.
„Ekki gæti hann samt látið
mann gleyma yður!“
„Jú — mér. En samt — þér
mynduð ef til vill geta munað eftir
mér, ef----“
„Ef hvað?“
„Ef þér föðmuðuð mig að j7ð-
ur-----“
Titrandi af sælu lókstu hana í
faðm þér og þaktir andlit hennar
með kossum. En loksins mættust
varir ykkar í brennandi kossi.
Þegar þú slepptir henni, hróp-
aðir þú utan við þig af hrifningu:
„Látum nú alla gera hvað sem þeir
vilja! Ég skal aldrei gleyma þess-
um kossi!“
★
VIDBJÓÐSLEGUR hlátur kvað
við.
Þú hrökkst við og stökkst á fæt-
ur. En enginn var sjáanlegur inni
í herberginu. Enginn nema þú og
dökkhærða stúlkan yndislega.
26
HEIMILISRITIÐ