Heimilisritið - 15.06.1949, Side 12

skeður aldrei neift
Smásaga eftir Bert llren
ÞEGAR BUIÐ var að leggja
nýja veginn norðan við vatnið,
varð Rauðaþorp í rauninni eins-
konar afsíðis skúmaskot, sem
ókunnir ferðalangar lögðu sjald-
an leið sína um. Þegar karl-
mennirnir söfnuðust saman í
Jeffrieskránni á kvöldin, vissu
þeir bókstaflega ekki um hvað
þeir ættu að tala. Þeir voru farn-
ir að vita allt hver um annan . . .
og ekkert skeð'i í þessu litla, áf-
skekkta þorpi.
Jeffries stóð \’ið barinn og
horfði á mennina þrjá, sem sátu
við borð með ölkrúsir fyrir fram-
an sig. Reyndar sá hann þá ekki
beinlínis, því hann var orðinn'
vanur því að þeir sætu þarna á
sama stað kvöld eftir kvöld. O'
Connor sat á sínum stað. Hann
var hár og þrekinn og tók upp
næstum aðra langhlið borðsins
eins og hún lagði sig. Beint á
móti honum sat Fred Murphv
langur og magur ásamt Dave
Smith, sem var ásjálegastur
þessara þremenninga. Hann var
um þrítugt, hár og herðabreið-
ur, dökkhærður og brúneygur.
Dave var ókvæntur, og þvi var
haldið fram, að það væri vegna
þess, að hann væri alltof vand-
látur gagnvart kvenfólki.
O’Connor sagði það, sem þeim
hafði öllum verið efst í huga síð-
ast liðinn áratug:
„Nei, það gerist aldrei neitt í
þessu skúmaskoti!“
Hinir tveir kinkuðu kolli sam-
sinnandi. Fred Murphy starði
fram fyrir sig eins og hann liéldi
sig geta borað gat á þilið með
augunum. Dave stakk hendinni
í vasann eftir pípu sinni, en
mundi þá að liann liafði gleymt
henni lieima á eldliúsborði.
Hann sat andartak hikandi, svo
10
HEIMILISRITIÐ