Heimilisritið - 15.06.1949, Síða 46

„Nei“, sagði hann. „Nei, ég
hata þig ekki“.
Ef hann hefði getað fengið
hatur á henni, myndi honum
hafa tekizt að afmá hana úr
huga sér á auðveldari hátt. En
það var ekki hægt að hata
manneskju, fyrir að gera góð-
verk. Og það hafði hún einmitt
gert með því að fara aftur til
Georgs.
Mún elskaði Jeff heitt og
fölskvalaust. Hún hafði sann-
prófað það, þegar hún skildi við
Georg hans vegna og fór til móð-
ur sinnar.
En það var daginn áður en
hún ætlaði til Reno til að fá
skilnað, sem Géorgkom til henn-
ar. Jeff vissi aldrei hvað Georg
hafði sagt eða gert. Allt sem
hann vissi var, að hún hafði
hringt til hans um miðja nótt.
Hún hafði tæplega haft vald á
rödd sinni. „Eg mun ávallt verða
þín, Jeff“, hafði hún sagt. „En
ég get ekki vfirgefið' Georg.
Hann — hann þarf mín með“.
Þannig hafði það verið. Hann
taldi ekki rétt að reyna að
breyta þessari ákvörðun hennar,
sem hún hafði tekið eftir harða
baráttu við sjálfa sig. Hann bar
jafnvel virðingu fyrir Phyllis, að
hún skyldi hafa tekið svo ein-
beitta ákvörð'un, þótt það hefði
valdið honum hryggð og von-
leysi.
ALLT I EINU heyrði hann
hana segja: „Að hitta þig á
þenna hátt — og einmitt núna
— það líkist helzt kraftaverki,
Jeff“.
„Af hverju núna?“
„Vegna þess að ég tók endan-
lega ákvörðun um það í síðustu
viku að skilja við Georg fyrir
fullt og allt. Eg gerði skyssu,
þegar ég fór til hans aftur“.
„Jæja“, sagði hann hugsandi,
„fjögur ár eru langur tími —“
Hún varð óttaslegin á svip.
„Þú ert þó ekki giftur, Jeff!
Og þó að' svo væri, þá veit ég
að þú elskar hana ekki, Jeff!“
Hann deplaði augunum. „Eg
held að mér sé ekki nokkur leið
að skilja við hana“, sagði hann.
„Ekki — Shirley. . . .“
Þegar þau höfðu skilið nokkru
seinna, gekk hann upp Madison
Avenue og gerði það sem hann
hafði ekki gert í fjögur ár: Hann
virti fyrir sér hverja stúlku, sem
hann mætti. Honnm leið' alveg
prýðilega og fannst allt dásam-
legt. •
Því nú var honum ljóst, að
svo myndi fara fyrr eða síðar,
að hann eignaðist sína Shirley.
Hann gat þó ekki gert sér í hug-
arlund hvernig hún yrði, nema
að einu leyti. Hún varð að vera
stúlka, sem gæti tekið endanlega
ákvörðun.
ENDIR
44
HEIMILISRITIÐ