Heimilisritið - 01.01.1951, Síða 19

Meðan hún beið þess að vatnið syði,
hefði hún átt að búa upp rúmin, en
hún kom sér ekki til þess.
★
Hjarta Mörtu var þrungið af
liryggð og þrá. Lífið var henni
einungis skyldustörf — og skilh
ingsleysið, sem hún átti að
mæta hjá þeim fullorðnu, gerð.
hana þögla og ómannblendna ... '
Bara lílil felpa
SMÁSAGA EFTIR GEORGE LOVERIDGE
ÞAÐ VAR rétt komið að því,
að bjöllunni yrði hringt í lok
skóladagsins. Börnin hvísluðust
á og 'stungu saman nefjum.
Ungfrú Krogh, há, grönn og
gráhærð kennslukona horfði yf-
ir gleraugun og sagði með
strangri en ekki óviðfelldinni
rödd:
„Það hefur ekki verið hringt
ennþá.“ Það varð samstundis
hljótt í bekknum.
„Marta Phil verður eftir,“
sagði ungfrú Krogh og leit aft-
ur niður á blaðið, sem hún var
að skrifa á.
Eftir mínútu hringdi bjallan,
og börnin hröðuðu sér út.
Marta, tólf ára telpa með dökkt
hár og stór, tjáningarrík augu
og frítt andlit, gekk rólega upp
að kennaraborðinu og beið. í
annarri hendi hélt hún á sam-
anbrotnum pappír, sem hafði
HEIMILISRITIÐ
17