Heimilisritið - 01.01.1955, Blaðsíða 10

Heimilisritið - 01.01.1955, Blaðsíða 10
í einu að stutt var á Öxl sér og og heyrði að einhver sagði: „Halló!“ Flanagan hrökk við. SJÁLFUM fannst honum líða eilífðartími, þar til hann gat snúið sér við, en í raun og veru var það mjög stutt. Hann stóð augliti til auglitis við herða- breiðan mann með rautt andlit og djúpsett augu. „Ég hef villzt í þokunni — ég gæti máske fengið leyfi til að aka með yður?“ Flanagan átti þá og þegar von á að sjá annan mann birtast ut- an úr þokunni, því lögreglan hafði talað um tvo flóttafanga — og ósjálfrátt hafði Flanagan hugboð um, að þetta væri annar þeirra, sá, sem drepið hafði fangavörðinn. Hvar var hinn? Höfðu þeir orðið ásáttir um að skilja fyrst um sinn, af því hæg- ara væri fyrir þá hvom í sínu lagi að sleppa gegnum það net, sem lögreglan hafði um allt hér- aðið? Það var sennilegast. Sá ókunni sagði afar fátt. Hann kynnti sig bara sem Mur- doch, og þegar hann hafði sagt nokkur orð um bölvaða þokuna, hallaði hann sér aftur á bak. Skyldi hann ráðast á mig, ef ég stanza aftur, og taka bílinn, eða skyldi hann reyna eitthvað á meðan ég ek? Flanagan sneri speglinum þannig, að hann sá farþegann í honum. Hann varð æ taugaó- styrkari, og það kom honum til að auka hraðann. „Er þetta ekki heldur hratt ekið í þessari þoku?“ spurði sá ókunni. „Máske.“ Flanagan dró úr hraðanum. „Ég held við verðum að stanza og þurrka af rúðunni,“ lagði far- þeginn til. Nú kemur það, flaug Flanagan í hug, nú ber hann mig niður. „Ég sé sæmilega ennþá,“ sagði hann og vonaði að koma bráð- um á einhvern byggðan stað, eða — það sem var enn betra: að mæta lögreglumönnunum. En nú kom hann að vegamót- um. „Stanzið hérna!“ skipaði far- þeginn. „Ég ætla að líta á vegar- skiltið og sjá, hvar við erum. Á meðan getið þér þurrkað af rúð- unni.“ Flanagan var vel ljóst, hvað hinn ætlaði sér. Hann ætlaði að koma honum út úr bílnum. Sennilega hafði hann ekki skot- vopn, því annars hefði hann sjálfsagt ógnað honum með því. Flanagan beið á meðan hinn fór út, en hann var þó varla meir en svo kominn allur út úr bíln- um, er Flanagan ók af stað. Sá 8 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.