Heimilisritið - 01.08.1955, Page 4
vön. Michael ákvað að bíða og
spyrja frú Nolan. „Kemur frú
Nolan á morgun?“ spurði hann.
„Hún kemur áreiðanlega,“
svaraði Carroll. „Ég gef þér tíu
sekúndur til að ljúka við bæn-
ina.“
Michael gretti sig við þessum
úrslitakosti. „Ég hélt þú vildir
að ég læsi hægt. — Heilaga
María, Guðs móðir, bið þú fyrir
oss syndugum mönnum, nú og á
dauðastundu vorri. Amen.“ —
Hann leysti sundur hendur sín-
ari „Mun hún gera það?“
„Gera hvað?“
„Biðja fyrir okkur nú og á
dauðastundU vorri amen?“
Bænarorð Michaels læstu sig
inn í vitund Carrolls og festust
þar, enda þótt hann brosti. „Já,“
svaraði hann og lagði pípuna
sína á brotinn disk á borðinu til
hliðar við sig. Hann hafði ekki
tæmt öskubakka tvo síðustu
dagana. Frú Nolan ætlaði að
hugsa eitthvað til hans í fyrra-
málið, eins og hún var vön að
gera í viku hverri þegar hún
kom og tók til í íbúðinni og ann-
aðist þvottinn.
„Hvað gott getur hún gert?“
spurði Michael.
„Komdu þér í rúmið, litli ó-
þekktarormur,“ anzaði Carroll
nokkuð harðlega. „Hún er farin
að ganga tíu.“
„Hvað gott getur hún gert?“
„Hún getur hjálpað þér til að
fá hvaðeina sem þú vilt. Ég býst
við að hún muni verða til að
hjálpa þér til að klifra upp til
himna, þegar þar að kemur. Þú
veizt allt um himnaríki, býst ég
við?“
Michael fannst hann þurfa að
verja sig. „Auðvitað geri ég
það.“
„Gott og vel, komdu þér þá í
bólið.“
En Michael átti eftir að ljúka
einhverju, sem honum var örð-
ugt.
„Meinarðu það, að hún muni
biðja Guð um allt, sem ég vil,
og að hann muni láta hana fá
það handa mér?“
„Hún er nú einu sinni móðir
hans.“
Michael reis á fætur og kyssti
föður sinn innilega á vangann.
Síðan gekk hann út úr stofunni,
og Carroll heyrði fótatakið frá
nöktum iljum hans þar sem
hann gekk gegnum anddyrið.
Rúmið brakaði um leið og Mic-
hael lagðist fyrir í því. Carroll
opnaði dagblaðið sitt, las nokkr-
ar línur, henti því síðan frá sér.
Hann fann til þreytu; ef til vill
myndi honum takast að sofna í
nótt. Hann stóð á fætur, smeygði
axlaböndunum af herðum sér,
losaði hnútinn á bindinu, henti
2
HEIMILISRITIÐ