Heimilisritið - 01.08.1955, Blaðsíða 6

Heimilisritið - 01.08.1955, Blaðsíða 6
fram Lexington Avenue svo langt sem augað eygði. Carroll gekk áleiðis til miðbæjarins eins og hann var vanur. Hann nam staðar við hvern búðarglugga og athugaði í fimmta eða sjötta skipti, hvað þar var til sýnis. Hann var farinn að vita, á hvaða dögum skipt var um í þessum og þessum glugga, og hverjir gerðu það. Vissar auglýsinga- styttur og sérstakir auglýsinga- munir voru orðnir gamlir og góðir kunningjar hans. Á stórum gatnamótum beið Carroll eftir því, að umferðaljós- in skiptu um lit. Til vinstri við hann var ölkrá; á hægri hönd hans, og handan við götuna, vín- knæpa. Carroll hikaði andartak fyrir utan ölkrána. Gegnum þunn gluggatjöldin sá hann glansandi rauðviðarskáp fullan af flöskum, en barmaðurinn var reikull í spori af ölvímu. Maður og stúlka sátu við borð nálægt glugganum, örskammt frá þeim stað þar sem Carroll stóð. Þau virtust ekki talast við. Hand- leggur mannsins lá hálfur fram á borðplötuna, en svartur klæðn- aður stúlkunnar gerði háls henn- ar mjúkan og hvítan á að sjá. Carroll snerist á hæl og hélt yf- ir götuna, í átt til vínknæpunn- ar. Eigandinn, Sam Ramatsky, stóð fyrir dyrum úti, undir mál- 4 aða skiltinu méð nafninu hans, og andaði að sér fersku nætur- loftinu. „Jæja, herra Carroll, þetta er fögur marz-nótt.“ „Já.“ Carroll þráði það eitt að heyra mannsrödd. „Hvernig ganga viðskiptin?“ spurði hann. „Ég hef yfir engu að kvarta.“ Sam brosti og hristi höfuðið. „Ég tek orð mín aftur. Viðskiptin eru hvorki fugl né fiskur. Ég verð að fara að stilla mig um að segja alltaf þetta sama — að ég hafi yfir engu að kvarta. Ég verð að fara að sjá, hvað þetta allt er alvarlegt. Viðskiptin eru væg- ast sagt óhagstæð.“ Carroll hallaðist upp að glugg- anum, sem var yfirfullur af vín- flöskum, ilmvatnsglösum og með tveim myndum af ungum stúlkum í stuttbuxum og sandöl- um. Þessar stúlkur höfðu nú ver- ið þama í tvo mánuði. Tennum- ar 1 þeim og brúnir kálfar þeirra var orðið rykfallið. „Þú ættir að bursta í þeim tennurnar þessum, Sam,“ mælti Carroll, „og strjúka höndunum um kálfana á þeim öðru hverju.“ „Þú gengur mikið úti,“ sagði Sam. „Ég sé þig á ferli þetta klukkan tíu og ellefu á hverju kvöldi.“ „Ég geri það víst, já,“ anzaði Carroll. HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.