Heimilisritið - 01.01.1956, Page 14

Undarlegustu fuglar sk.utu
upp kpllinum um leið og
fréttist, a<5 Mímí hefði
eignazt villu.
Eftir
MA JKEN
CÖLLBORG
Hjónin fengru sitt hvora
íbúðina og höfðu eld-
húsið eitt sameiginlegt.
Það var hluti af kenn-
ingum frúarinnar.
EN ÁSTIN ER RJ UÐ
VIÐ höfðum verið gift í hálft
ár, ef það er á annað borð hægt
að kalla það hjónaband. Við
bjuggum sem sé ekki saman.
Við sváfum saman — í mínu
herbergi — og borðuðum saman
— í hennar herbergi. Auðvitað
var þetta svona vegna húsnæð-
isvandræðanna, en við hefðum
vafalaust getað fengið íbúð ef
Mímí hefði kært sig um það. En
það vildi hún ekki.
„Það getur aldrei gengið!“ var
hún vön að segja. „Við erum
bæði vön að lifa okkar * eigin
lífi, því að við höfum piprað svo
lengi.“
Það var auðvitað undanskilið,
að það voru pípurnar mínar,
sullið í mér á baðherberginu, og
löngun mín í róleg kvöld heima,
sem kom í veg fyrir það, að við
hefðum eðlilegt samlíf eins og
önnur hjón. Það var aldrei
12
HEIMILISRITIÐ