Heimilisritið - 01.01.1956, Blaðsíða 30

ekki? Nú, nú! Annar þeirra hlýt-
ur að geta séð um búðina á með-
an.“
„Hvað á þetta að þýða?“
„Við verðum að finna mann-
inn, sem þér sáuð á glugganum.
Hann er morðinginn, að öllum
líkindum."
Fabrizzi sló saman höndunum.
„Hvar getum við fundið þrjót-
inn?“
Dr. Pflúger leit snögglega á
manninn, sem sat andspænis
honum. Harry Schmied virtist
alls ókvíðinn. Rannsóknardóm-
arinn tók upp blýantinn og leit
síðan aftur á Schmied.
j,Jæja, Schmied,“ hóf hann
máls, „þér haldið því enn fram,
að þér hafið keypt þennan hring
af ókunnugum manni?“
„Hversu oft hafið þér lagt
þessa spurningu fyrir mig, herra
doktor? Haldið þér raunveru-
lega, að ekki sé hægt að treysta
mér? Vitanlega hef ég keypt
hann. Og held fast við það.“
„Þér ætlið að halda fast við
þetta? Það gerum við hins veg-
ar ekki. Ef til vill getið þér sagt
mér hvar þér fenguð gullúrið,
sem þér buðuð Fabrizzi héma
um daginn?“
„Gullúrið? Nú, fyrst þér vitið
þetta, get ég svo sem sagt yður,
að ég keypti það ódýrt til þess
að hagnast á því?“
„Og þér hafið svo selt það?“
„Já, fyrir gott verð.“
,,Hverjum?“
„Það var einstaklingur.“
„Hvað hét hann?“
„Hef ekki hugmynd um það.“
„Þetta er nú ágætt. En hvað
mynduð þér segja, ef ég léti yð-
ur vita nafn þessa manns?“
„Það getið þér ekki með
nokkru móti . . . ,“ slapp óvart
út úr Schmied, og hann fölnaði
upp.
„Því skyldi ég ekki geta vit-
að nafn hans? Þessi maður heit-
ir Ribert Huber og er morðingi
Bruggers verksmiðjueiganda. . .“
„Svikahrappurinn!“ hvæsti
Schmied út á milli tannanna,
„hvílíkur þorpari!“
„Yður skjátlast, Schmied. Hu-
ber hefur alls ekki svikið yður.
Lögreglan varð fyrst að hand-
taka hann, og það var hreint ekki
svo auðvelt. Honum dugði ekki
að 'þræta. Haller fulltrúi hefur
sannað það ómótmælanlega, að
hann er sekur um ránmorðið.
Auk þess játaði þessi þokkalegi
félagi yðar í gær. Hann er bú-
inn að segja frá öllu ráðabruggi
ykkar. Þér voruð aðeins aðstoð-
armaður hans. Hinn þrauthugs-
aði lygavefur yðar hefur alveg
fallið saman.“
28
HEIMILISRITIÐ