Heimilisritið - 01.01.1956, Qupperneq 22

„Svo þú ætlar að vinna fyrir
hann?“
Ambersley læknir tók aftur
um kjálkana á börunum, þung-
ur á brún.
„Hvem fjandann annan get
ég gert. „Það er eina læknisráð-
ið, sem getur veitt honum heils-
una á ný.“
Annað frægt tilfelli var all-
miklu flóknara, og ég held að
betra sé að byrja í miðjunni en
á upphafinu.
Það var bjartan september-
morgun fyrir tveim árum, að
undarlegir atburðir gerðust í
London. 1 málaflutningsskif-
stofu Shield & Buckler lauk
hinn virðulegi lögmaður, Per-
kins að lesa fyrir síðasta bréfið
og tók síðan upp blað, sem hann
■hafði verið að lesa, áður en rit-
arinn kom inn.
„Ég held þetta sé allt og sumt,
ungfrú Moore,“ sagði hann ann-
ars hugar. „En heyrið annars,
er nokkur góð blómabúð hér
nærri?“
Það er Green & Salmson rétt
við götuhornið,11 sagði ungfni
Moore.
„Jæja þá, áður en þér farið
með bréfið, vil ég biðja yður að
kaupa fyrir mig tylft af rósum.
Bleikum rósum. Já, bleikum,
held ég.“
„Á ég að koma með þær hing-
að, hr. Perkins?“
„Nei.“ Perkins roðnaði ákaft.
„Það á að senda þær til ungfrú
Diana Metcalfe í Suburban Cot-
tage spítalanum, og þér ættuð
að senda þetta spjald með, með
beztu kveðjum.“
„Okkar beztu kveðjum, hr.
Perkins?“
„Já, ég held það væri bezt.
Frá fyrirtækinu, þér skiljið."
Mjög svipaður atburður gerð-
ist á sama tíma hjá víxlarafirm-
anu Standingbræður, og hér var
það hinn myndarlegi forstjóri,
Mark Standing, sem hófst
handa.
Mest af viðskiptum hans fóru
fram gegnum síma, og hann
hafði starað á forsíðu blaðsins í
hálftíma með símtækið í hend-
inni, þegar hlé varð á masinu
andartak.
Þá hringdi hann sjálfur í
skyndi. Hann var mjög góður
viðskiptavinur blómasalans í
hverfinu, og þurfti ekki að
spyrja ritara sinn um tilvist
hans.
„Halló, þetta er Mark Stand-
ing. Hvað eigið þér í dag, Cum-
mings?“
„Næstum hvað sem er. Rósir,
krýsantemur, orkidíur . . .“
„Nei, ekki orxidíur í þetta
sinn. Krýsantemur, skulum við
segja. þær stóru, brúnu.
20
HEIMILISRITIÐ