Heimilisritið - 01.02.1958, Side 48

og segja honum, að ég elskaði
Jonny.' Eg varð að sannfæra
hann um, að ég hefði sagt skilið
við hann að eilífu.
A fimmtudagskvöld sagði ég
Jonny, að ég væri svo eirðarlaus,
að mig langaði til að fara á bíó
í borginni annað kvöld. Hann
sagði, að það væri allt í lagi —
hann myndi gæta barnsins.
Eg kom að hóteli Clems litlu
fyrir átta og hikaði aðeins fyrir
utan, því mér var illa við að fara
inn. Að lokum þvingaði ég sjálfa
mig til þess að fara inn. Á sama
augnabliki og ég kom inn úr dyr-
unum, kom Clem gangandi til
mín.
Hann greip báðar hendur mín-
ar, þó ég rétti honum aðeins aðra.
,,Elsku Betsy — þetta er orðinn
svo langur tími! Komdu, við
skulum fara héðan svo ég geti
sagt þér, hve fögur þú ert.“
,,Eg get ekki verið hér lengi,“
var hið fyrsta, sem ég sagði við
hann.
En ég fór út með honum, því
ég óttaðist, að einhver, sem
þekkti Jonny, gæti komið og séð
til okkar í anddyri hótelsins, og
Clem var allur eitt sólskinsbros.
Bíllinn hans var rétt hjá hótelinu
og ég settist inn í hann, þar sem
hann virtist vera bezti staðurinn
til þess að tala saman á.
Clem ók af stað eftir götunni.
,,Hvers vegna svaraðirðu ekki
bréfunum mínum ? Hvers vegna
hljópstu svona burt og sagðir
mér ekki, hvert þú værir að fara.
Eg var nærri genginn af vitinu,
Betsy.“
,,Þú laugst að mér,“ svaraði
ég hispurslaust. ,,Þú sagðir mér,
að þú og konan þín svæfuð sitt
á hvorum stað. Og á meðan —“
,,En elskan, það var ekki allt-
af þannig. Það var eitt einasta
kvöld, þegar ég hafði drukkið
einum of mikið, og reyndar var
ég kvæntur henni."
,,Ég trúi því ekki heldur,“
hrópaði ég. ,,En hvað um það,
því er lokið. Það er einmitt það,
sem ég er komin hingað til að
segja þér, öllu er lokið okkar í
milli, Clem. Eg er hamingjusöm
í hjónabandi og við eigum barn.“
,,Þér er ekki alvara,“ hrópaði
Clem. „Manstu hvernig okkar
samband var ? Ef það er tími,
sem þú þarfnast til þess að koma
öllu í samt lag, mun ég bíða.“
,,En ég er gift —“ sagði ég í
örvæntingu.
,,Eg var kvæntur — og það
aftraði mér ekki,“ svaraði hann
stuttur í spuna. „Hjónaband
þitt mun ekki standa í veginum
fyrir mér.“
MÉR varð ekki um sel, þegar
ég skildi við hvað hann átti. Það
46
HEIMILISRITIÐ