Heimilisritið - 01.02.1958, Qupperneq 55

hægt er að sækjast eftir. En nú
gerist nokkuð óvænt. A meðan
að þér hafið verið að leggja net
yðar með öllum þesum ráðum,
hefur hún séð til þess, að þér fá-
ið ást á henni og getið ekki ráðið
við neitt. Engin kona sleppir
slíku tækifæri úr greipum sér.
Hún hefur líka lagt út sín net og
ekki verr en þér, og nú uppgötv-
ið þér, yður til mikilar skelfing-
ar, að nú er allt um seinan, nú
er fjandinn laus. Á svipstundu
hefur þetta gripið um sig. Hún
hefur fangað yðar hjarta og þér
getið ekki sofið á nóttunni af
hreinni ást, þér liggið og byltið
yður í rúminu og mælið af munni
fram ljóð eftir Jónas og Davíð.
Astin, já þetta er ástin !
Næsta morgun þjótið þér út í
blómabúðina og sækið fangið
fullt af rósum, síðan til gullsmiðs
og sækið trúlofunarhringa, og
svo flýtið þér yður til hinnar heitt-
elskuðu, hinnar dásamlegu bráð-
ar yðar, með pípuhatt og vatns-
greitt hár. Þér kastið yður á hnén
frammi fyrir henni, núið saman
höndum og gefið frá yður ein-
hver óskiljanleg hljóð. Á meðan
situr ,,bjarmi vona yðar” stillt og
róleg eins og hver önnur topp-
önd, og lítur á yður með með-
aumkunarbrosi á vörum. Loks
grípur yður æði, þér troðið gull-
hringnum á fingur hennar, hring-
ið til prestsins og pantið giftingu
með rauðum rósum og kórsöng.
Og þar með er veiðinni lokið !
Bráðin hefur verið að velli lögð !
Þér eruð búinn að vera ! *

Ósk litlu stúlkunnar
Krakkar hafa stundum komið óþægilcga flatt upp á hlustendur í
útvarpi og sjónvarpi. Lítilli, áta ára telpu tókst mcð hrcinskilni sinni
og hispurslausu tali að stöðva sjónvarpsútsendingu í Ameríku, svo
varð algcr þögn og myrkur í þrjár mínútur.
Lilta stúlkan var spurð að því, hvað hana langaði mcst til að
cignast.
„Rúm,“ sagði hún.
„Hvcrs vcgna rúm?“ spurði þulurinn.
„Pabbi er í hemum og ég sef hjá mömrnu," sagði sú litla. „En
á föstudögum kemur Kalli frændi í hcimsókn, og þá er ég látin
sofa t' eldhúsinu."
HEIMILISRITIÐ
53