Fjölnir - 04.07.1997, Blaðsíða 29

Þorvaldur Þorsteinsson Átta líf
hlýt að teljast mjög dæmigerður
maður. A.m.k. hef ég tekið eftir því að
í hvert skipti sem ég finn upp á ein-
hverju nýju að gera, fer t. d. að kaupa
meira af léttmjólk en blárri, þá les ég
nokkrum dögum síðar um að sala á
léttmjólk hafi aukist á kostnað blárrar.
Stundum held ég að það sé ég sem hafi
þessi áhrif en auðvitað er eitthvað
miklu flóknara á bak við þetta allt
saman. Eins og núna, viku síðar, þegar
ég les um þessa aukningu sem orðið
heíúr á ofbeldinu inni á heimilunum.
Ég man að ég útskýrði þetta allt saman
fyrir henni á meðan við biðum eftir
bílnum. Og ég held að hún hafi skilið
mig. A. m. k. sýndist mér hún hreyfa
höfúðið eins og hún væri að kinka
kolli. Og þegar þeir spurðu mig nánar
út í hvað hefði gerst gat ég lýst því
fyrir þeirn í smáatriðum, alveg rólegur,
af því að innst inni vissi ég að ég væri
að tala um eitthvað alveg dæmigert.
V ið fórum alltaf í þessar
þriggja vikna ferðir í byrjun júní, eftir að kennslu
lauk og gistum alltaf á þessu sama hóteli, enda
engin ástæða til að skipta ef maður er á annað borð
ánægður. Starfsfólkið kannaðist sumt við okkur, við
fengum meira að segja sömu íbúðina þrjú sumur í
röð þó við bæðum ekkert sérstaldega um það og
getur það auðvitað hafa verið tilviljun. En það er
óhætt að segja að þarna hafi allir viljað allt fyrir
okkur gera, því eins og einhver sagði þá fannst
þeim eitthvað alveg sérstakt með okkur Islend-
ingana. Þess vegna fannst mér alveg sérstaklega
óheppilegt að hún skyldi gera þetta þarna í gesta-
móttökunni. Ég skil reyndar ekki alveg hvernig hún
fór að þessu, hvernig hún tók skyndilega á rás og
hljóp á vegginn. Þegar ég hugsa til hennar, liggjandi
í gangveginum með pappírsfánann á kafi í brjóst-
inu, finn ég enga tilfinningu nema skömmina þegar
það horfir á mig fólkið eins og ég hafi gert eitthvað.
Og líka að þetta skyldi vera þann sautjánda.
J. að var svo stórkosdegt að fylgjast með breytingunni
sem varð á henni þessa síðustu mánuði. Hún fór orðið
í fot flesta daga og bjargaði sér oft sjálf um kaffi og
slíkt. Við höfðum það stundum á orði að þess yrði ekki
langt að bíða að hún færi að vinna aftur. En þá vorum
við auðvitað að grínast. Hún átti alltaf svo gott með að
sjá spaugilegu hliðarnar á málunum. Svo ég nefni dæmi
þá kemur Guðrún systir hennar í heintsókn einu sinni
og hefur með sér kleinur til að hafa nteð kaffinu. Þá
segi ég eitthvað sem svo að við getum harla lítið lagt til
sjálf, það sé svo langt síðan hér hafi verið bakað. Þá
heyrist í minni inni í rúmi: ,,Að heyra þetta, þú sem
kannt manna best að baka vandræði." Svona gat hún
verið létt og lifandi. Mikið óskaplega sem ég sakna
hennar. Þetta var kannski ekki mjög góður brandari
hjá henni en það veit Guð að ég sakna hennar.
Þorvaldur Þorsteinsson Átta líf
T_J
X Xans megin hefúr alltaf verið mjög áberandi tor-
tryggni í minn garð. Þegar sonur minn var látinn hætta
hjá heildsölunni skömmu eftir slysið, grunaði mig strax
að þetta snerist ekki bara um hann og hans ástand.
Ferðalagið austur var erfitt en ég sá ekki eftir því að hafa
farið. Hann varð ákaflega feginn að sjá mig, hafði ekki
þorað að búast við mér eftir það sem á undan var geng-
ið. Eins og það væri nú líklegt að ég sneri við honum
baki. En hann treysti engum orðið. Ég skildi best
hvernig honum leið þegar ég hafði á orði hvað hann
ætti fallegt heimili og hvað ferlimálin væru vel leyst og
sá svipinn á fýrrverandi mágkonu minni. Það leyndi sér
ekki að hún var að hugsa sem svo að það væri nú annað
hvort að maður sem hefði svikið 12 milljónir út úr
heildsölunni og þegið 5 milljón króna örorkubætur auk
einhverra miskabóta við ffáfall stjúpföður síns ætti
fallegt heimili. Og það vantaði ekkert annað en hún
segði upphátt það sem allir voru að hugsa þarna um að
það væri eitthvað ekki einleikið með öll þessi óhöpp í
kringum mig og mitt fólk.
X egar ég fékk fféttirnar kom ég sérstaklega suður til að hjálpa bræðrum
við útförina og taldi það ekkert eftir mér þó auðvitað séum við ekki mjög
lík systkinin, eins og dæmið uppi í Kringlu sannar. Svo ég fari í gegnum
þetta þá var Guðmundur uppi í fatadeildinni en við Andrés niðri að koma
út úr matvörudeildinni og stefúum að rúllustiganum. Þá heyrist hljóðað
fyrir ofán okkur þannig að ég rétt næ að líta upp til að sjá barnið smella á
gólfinu fyrir ffaman mig. Og það er svo einkennilegt hvernig fólk bregst
við. Og þá er ég auðvitað að tala um það hvernig Andrés lét þegar ég
sagði honum að þetta væri allt í lagi því það mætti auðveldlega laga svona
brotin andlit fyrir kistulagninguna. Þá æpti hann á mig. Og þegar ég
ætlaði að útskýra þetta betur og minnti hann á hve vel hefði tekist til með
mömmu, þá æpti hann ennþá hærra svo Guðmundur kom niður til að
athuga hvað væri að. Og ég finn ennþá hvað mér þótti það óþægilegt
hvernig fólk horfði á okkur eins og einhverja geðsjúklinga í bæjarleyfi.

NAPOLtONS-
TÆKNIN
ímyndaðu þér að þú sért
einhver þekkt persóna og
líttu á verkefnið/vandamá-
lið út frá sjónarhóli þeirrar
persónu.
Hvernig ætli Davíð Oddsson,
Gunnar á Hlíðarenda,
Andrés Önd eða Jesús líti á
málin. Að setja sig í spor
annarra og skoða hlutina
frá þeirra sjónarhorni, fara í
hlutverkaleik, dregur fram í
dagsljósið ófyrirséðar hug-
myndir og lausnir.
HRINGUR
MÖGULEIKANNA
Þessi aðferð samanstendur
af lista af eiginleikum sem
eru valdir af handahófi.
Umræðuefni sem nýtist við
hugflæðivinnu.
Æfing: Skilgreinið vanda-
málið/verkefnið, til dæm-
is að þróa nýja vöru og
þjónustu. Teiknaðu hring
og númeraðu hann eins
og klukku, frá 1 upp í 12.
Veldu 12 eiginleika og ein-
kenni, vöru eða þjónustu
því vandamáli/verkefni
sem þú hefur valið þér.
Kastaðu teningum til að
velja umræðuefni.
Notaðu: hugflæðiaðferð,
hugkort, frjálsar tenging-
ar eða hvaða tækni sem
er. Haltu áfram að kasta
teningunum þartil þú
hefur valið alla liðina.
Búðu til tengingar milli
eiginleika og einkenna.
Dæmi um eiginleika- og
einkennalista fyrir bók.
LITUR
LÖGUN
LETURGERÐ
LENGD
KÁPA
PAPPÍR
PYKKT
STÆRÐ
HÖNNUN
LESHÆFNI
TILFINNINC
MARKAÐSSETNING
F j ö 1 n i r
29
sumnr '97