Fjölnir


Fjölnir - 04.07.1997, Blaðsíða 5

Fjölnir - 04.07.1997, Blaðsíða 5
Enn voru þeir sem vörðu rökkurstundunum til að færa í letur frásagnir af því sem hinir höfð- ust að og hvað gerst hafði til tíðinda í landinu eða hvað þeir höfðu frétt hjá utanferðamönnum eða sjálfir reynt í útlöndum. Og var sú dægradvöl hin farsælasta, því hvorki gátu illviðrin truflað hana né heldur sundurþykkja snúið gleðinni í hryggð, og hin æskilegasta fýrir hetjurnar því þá var fyrst til vinnandi að sýna hreysti þegar hreystiverkið dó ekki með kappanum.8* Sömu- leiðis var hún hin affaradrýgsta fyrir lönd og lýði því úr henni urðu sögurnar en þær hafa veitt okkur indæla skemmtun allt til þessa dags og 8* Hér er Tómas að lýsa hugmynd sinni um lifándi bókmenntir sem eru sprottnar úr samfélagi sínu og þjóna því. Þannig vill hann að bókmennt- irnar verði; honum er líkast til nokk sama um hvort þær hafi verið þannig eða ekki á árum áður. Fortíðarskilningur Tómasar byggist á að taka það út úr fortíðinni sem gagnast honum í nútíðinni. Honum er ekkert kappsmál að finna sannleik fortíðarinnar ef lagður er sá skilningur í sannleik- ann að hann innihaldi það sem sannarlega gerðist og það sem sannarlega var. Sannleikur Tómasar er meira lifándi. Það er sannleikur sem setur sam- hengi í veröld okkar. Eitthvað er satt vegna þess að það á erindi við okkur; ekki vegna þess að það er hægt að sanna það. 9) Og hér er Tómas að Iýsa góðum bókum; bók- um sem fólk les öldum saman sér til ánægju og yndis. Það þarf ekki að reka fólk að slíkum bókum með eggjan um að í þeim séu rætur þess fólgnar eða lykill að einhverri þekkingu. Fólk hefúr ánægju af því sem það þarf að heyra; þess vegna sækir hver munu svo framvegis um margar aldir. Þær hafa áunnið fslendingum langvinnan heiður hjá öllum betri þjóðum10) og frelsað frá dauða eitt- hvert gervilegasta mál.n) I hverjum sem les íslensku sögurnar með athygli hlýtur að kvikna brennandi ást á ættjörð- inni ellegar skilur hann þær ekki sem vera ber.12) >- timi þær bækur í söguna sem hann þarf helst á að halda. Tími Tómasar þurfti á íslendingasögunum að halda og sótti þangað áræði og kjark; löngun til að búa til á íslandi fúllburða samfélag. Þess vegna hafði hann ánægju af lestri þeirra. Fólk ætti því að treysta sjálfúm sér til Iesturs og lesa þær fornar bækur sem tala við það en leggja sig síður eftir þögulum bókum. Það er til dæmis augljóst að Islendingasögumar eiga mun minna erindi við okkur nú en við samtímamenn Tómasar. Hins vegar eiga bækur margra samtímamanna Tómasar mjög ákveðið erindi við okkar samtíma. 10) Það er óþarfi að taka undir þetta með Tómasi; til þess hafa of margir gert það. Og í raun er fatt annað um þennan setningarpart að segja en benda á að hann er aðeins partur af setningu í langri ritgerð. 1 ]) Þetta er aftur á móti umhugsunarefúi. Hér er íslenskan tæki til að hugsa með. Ef við týnum henni glötum við jafúframt þeirri aðferð til hugs- unar sem er bundin í íslenskunni. Fögnuður Tóm- asar yfir að sögurnar björguðu íslenskunni ræðst af þessu eins og hann útskýrir betur síðar. A tímum látlausrar útgáfú orðabóka, íðorðabóka og ýmiss konar orðalista er gott að hafá þetta í huga. Tungumál eru fárvegir hugsunar. Eina leiðin til að varðveita þau er að hugsa með þeim. Ef hugsunin endurnýjast ekki steingervist tungumálið. 12) í ljósi fyrri ummæla Tómasar um samfélag manna er auðsætt hvað hann meinar með ættjarð- arást. Hún er ást á þessu samfélagi. Og ef fólk er tiibúið að skynja samfélag sitt sem lifandi, kvikt og ffjótt þá getur það kinnroðalaust játað því ást sína. Ef það skilgreinir það fyrst og ffemst á forsendum sem aðgreinir það ffá öðrum samfélögum — eins og þjóðrembumenn gera vanalega — þá litast ást þeirra af því. Sá sem elskar konu sína ekki fyrir hvað hún er heldur vegna þess að hún er ekki feit, pexar ekki mikið og er sjaldan kynköld, sá ber lífvana ást í hjarta sínu. „En skynsemi og reynsla votta það báðar að reisa má skorður við deyfð- inni eins og öðru illu því sem komið er undir mann- legum vilja. Því hvað er deyfðin nema svefn sálar- innar? En sálin getur vakað og á að vaka þegar skyn- samlegar róksemdir ráða til atorku og glaðvœrðar. “ Auglýsing UM VORIÐ KOMU AFTUR OG FÓLKIO ÞUSTI INN f SÓLSKINIÐ rnm* HAGKAUP
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Fjölnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fjölnir
https://timarit.is/publication/985

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.