Fjölnir - 30.10.1997, Page 46

Fjölnir - 30.10.1997, Page 46
Lottóvinningur jjVið höfum ekki stundað það að spila í Lottó en keypt nokkrar raðir þegar potturinn er þrefaldur eða þaðan af stærri. Auðvitað lét maður sig stundum dreyma um þann stóra en samt trúði ég því eiginlega aldrei að ég ætti eftir að fá hann. Maður er varla búinn að átta sig á þessu enn- þá. Aðalatriðið er að láta þetta ekki rugla sig í ríminu. Við erum nýfega búin að festa kaup á gamalli íbúð, gáfúmst upp á leigumarkaðnum eftir að þriðja barnið kom, og við vorum búin að gera langtíma- áædun um nauðsynlegar end- urbætur. Núna getum við gengið strax í framkvæmdirnar og þar að auki borgað okkar nánustu til baka, en foreldrar hans og systir mín hafa verið okkur mjög hjálpleg upp á síðkastið. Svo langar okkur að endurnýja bílinn og hver veit nema við tvö skellum okkur í stutta haustferð til Dublin og kaupum almennilegar jólagjaf- ir handa fólkinu okkar og fbr- um út að borða. Annars erum við staðráðin í að halda okkar striki og halda áfram í okkar vinnu og geyma mest af þessu handa krökkunum. Þau þurfa jú að mennta sig í ffamtíð- Fj 46 o 1 n i r timarit handa islendingum hnust '97 — É er með neimið ans hénna... Manús getur ekki hætt. Þröngsýni Jobs fer í taugarnar á honum. — Hvar værum við í dag ef Leif Ericson hefði aldrei fúndið... Hann kemst ekki lengra. Engill snýr sér eld- snöggt við og heldur á byssu. Hann skýtur Manús í andlitið. Höfúðið flest út og hann feliur aftur fyrir sig. Blóð slettist upp um veggina. Job dregur upp byssuna sína og skýtur Engil tveimur skotum í magann. Hann dettur fram fyrir sig. Hann missir byssuna og hún kastast út á gólf. Hann lítur snöggt á Manús. Það er ekkert hægt að gera fyrir hann lengur. Andlitið vantar á hann og höfúðið er orðið að blóðugu mauki. Hann krýpur hjá Engli og snýr honum við. Það korrar í honum og hann er ekki með fúllri meðvitund. Hann er sár, hefúr misst mikið blóð og svo eru lyfin byrjuð að virka á hann. — Hvað heitir hann? spyr hann. EngilJ horfir á hann annars hugar. — Ann heitir Halldór Andeson... Job tekur upp vasatölvuna sína og slær upp nafninu. Halldór Anderson 020116 5 2936 Skólaspori 218, Breiðholt 6 (D-19). Tel: 99 574457819 Á skrá. Atvinna: Engin Hann hringir í númerið. Það svarar ekki. Þá hringir hann á Stöðina og biður um sjúkrabíl. Svo krýpur hann hjá Manúsi. Hann strýkur yfir það sem eftir er af enninu. Manús var góður félagi. Hann tekur dúk af borðinu og breiðir yfir sundurtætt andlitið. Sjúkraflutningamennirnir koma. Þeir henda Engli uppá börur og barka- þræða hann. — Hvað með hann? spyr Job og nikkar höfðinu í átt að líkinu af Manúsi. — Vinur? spyr sjúkraliðinn. — Já, svarar hann. — Við látum sækja hann á eftir. Sjúkraliðarnir fára með börurnar. Job lokar hurðinni á eftir sér og gengur að lyftunni. Það er salmíaklykt á ganginum. Blúsbræðurnir syngja. Áhorfendur eru klæddir eins og kúrekar. Þeir henda flöskum í Blúsbræð- urna. Blúsbræðurnir halda áfram að syngja. Perla botnar ekkert í myndinni. Hún gerist í heimi sem er henni framandi, á tíma sem er löngu liðinn. Hún heyrir útidyrnar opnaðar og einhver kemur inn. Hún snýr sér við í sófanum og brosir af eftirvæntingu. — Dó? kallar hún. En það er ekki Dó. Það er Job. Hann er með byssu í hendinni og beinir henni rannsakandi í kringum sig. Hönd hans er blóðstorkin. Perla verður óttaslegin. — Hvar er Halldór? spyr hann. — Hann e úti. Hann kemur í spítti. Job horfir rannsakandi á hana. — Af hverju ertu ekki í neinum fötum? spyr hann. Hún horfir niður eftir líkama sínum eins og hún sé fyrst að taka eftir því núna að hún sé nak- in. — Fyrir Dó, segir hún lágt. Hann vill ekki að é sé í fötum. Honum finnst é so falleg svona. Hann kallar mi Perlu. O é e villt, spillt o... Hún hikar. — É manða ekki. Job bítur saman tönnunum. Augun skjóta gneistum. — Farðu í föt, segir hann skipandi. Hún hlýðir og klæðir sig. Svo sest hún aftur í sófann. Job sest á stól. — Hvað ertu búin að vera hér lengi? spyr hann. — Eitt ár, svarar hún skömmustulega. Hann drúpir höfði. — Ég er búinn að leita að þér í tvö ár. Ég hélt að þú værir dáin. Hún ypptir öxlum. Utidyrnar opnast. Dó er kominn heim. Hann skellir á eftir sér og æðir inn. Hann er æstur og áttavilltur. Hann horfir undrandi á Perlu. Svo sér hann Job og stirðnar. Job rís á fætur. Perla horfir á þá til skiptis. Svitinn bogar af Dó. Job beinir byssunni að honum. — Leggstu á gólfið og spennm greipar á hnakka, segir hann. Hann talar af ákveðni en rödd hans titrar. Dó hlýðir. Lögreglumaðurinn fer fram á gang með Perlu. Hann lokar hurðinni og kemur inn aftur. Þeir eru einir. Dó hlustar á eigin hjartslátt. Hjartslátturinn dynur í höfðinu. Lögreglumaður- inn stendur yfir honum. Hann finnur eitthvað kalt og hart þtýsta á hnakkann á sér. Það er byssa. — Hva... hva... hva... stamar hann. Lögreglumaðurinn dregur djúpt andann. — Ég veit að ég hef ekki alltaf verið henni góður faðit en ég hef reynt. Ég þarf að vinna mik- ið og hef ekki alltaf getað sinnt henni eftir að mamma hennar dó. Ég hef oft verið klaufálegur. En ég á þetta ekki skilið. Ég hef reynt að gera min besta. Ég er bara að reyna að ala upp barnið mitt. Dó tekur andköf. — Erm, erm pabb ennar? Hann er við það að springa. Hann svíður í augun og verkjar í höfúðið. Hann heyrir lágan smell í byssunni og klemmir aftur augun. — Ég er bara að reyna að ala upp barn, segir löggan. Hann fær þungt högg á höfúðið. Því fylgir gífúrlegur hávaði. Honum finnst hann falla niður langt rör. Allt springur í þúsund parta sem leysast upp í ljósagnir sem dofna og hverfa. Svo verður allt svart. Skothvellurinn bergmálar um gangana. Svo verður allt kyrrt. Á sömu smndu gengur fyrsti maðurinn á ffosnu yfirborði Plútó, 5 billjón kílómetra í burrn ffá jörðinni. Plútó er ysta plánetan f sólkerfinu. ■

x

Fjölnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fjölnir
https://timarit.is/publication/985

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.