Læknablaðið - 15.12.1948, Blaðsíða 46

152
L Æ K N A B L A Ð IÐ
andi lækna um farsóttir og
fleira. Ef eitthvað þykir grun-
samlegt, þarf héraðslæknir að
hafa beinan aðgang að yfirheil-
brigðisfulltrúanum, til þcss að
láta rannsaka það sem þurfa
þykir. Þegar alvara er á ferð-
um þarf héraðslæknir að hafa
óskorað vald yfir öllu starfsliði
heilhrigðiseftirlitsins, til þess að
láta framkvæma, án tafar,
hverskonar rannsóknir, og það
milliliðalaust.
Nei, það er ómögulegt fvrir
heilbrigðisfulltrúann, hverju
nafni sem hann nefnist, að
komast alveg framhjá eftirliti
héraðslæknis, og þó er hann
frjáls starfsmaður.
Afstaða heilbrigðisfulltrúans
til héraðslæknis er svipuð og
héraðslæknis til landlæknis. —
Hann verður að gefa skýrslur,
hann má vera viðbúinn gagn-
rýni á starf sitt, og hann verð-
ur að taka við og framkvæma
ákveðin fyrirmæli, allt innan
ramma heilbrigðislaganna.
Orsakir og afleiðingar.
Þegar það er athugað, sem
hér á undan hefir verið ritað,
verður manni á að spyrja: Hver
ósköp eru það, sem geta valdið
því, að svo mjög er stefnt í
óefni skipun heilbrigðismálanna
i Reykjavík, sem raun ber vitni,
að forráðamenn bæjarins skulu
kappkosta sem mest að dreifa
ábyrgðinni í þessum þýðingar-
miklu málum, á meðan aðrar
þjóðir, sem meiri reynslu hafa,
stefna í þveröfuga átt?
Ég held að megin orsökina sé
að finna í umróti stríðsáranna,
að þá liafi heilbrigðiseftirlit og
heilhrigðisframkvæmdir eitt-
hvað gengið úrskeiðis, ljæjar-
stjórnin fengið ámæli fyrir, og
skellt svo skuldinni á héraðs-
lækninn og það skipulag, sem
hann var fulltrúi fyrir.
Ég held, að menn hafi gleymt
því, hversu fáliðað heilhrigðis-
eftirlitið var og óviðbúið, þegar
hernámið skall yfir.
Og ég held, að menn liafi
ekki gert sér grein fyrir því, að
óvíst er, að heilbrigðiseftirlitið,
hversu öflugt sem það hefði
verið, hefði getað staðizt raun-
ina, á meðan bærinn var her-
setinn af tugþúsundum setu-
liðsmanna, með öllu því sem
þeim fylgdi, og þegar þar á
ofan bættist óstjórnlegur inn-
flutningur fólks í atvinnuleit,
sem tróð sér inn í hverja smugu.
En hvað um það. Afleiðing-
arnar urðu þær, að gripið var
til þess óyndisúrræðis að sundra
heilbrigðiseftirlitinu, í staðinn
fyrir að efla það undir eftirliti
héraðslæknis.
Það var bætt við heilbrigðis-
starfsmönnum, en þeir voru
lagðir undir lögregluna.
Það var ráðinn læknir sem
heilbrigðisfulltrúi, en hann
fékkst ekki til að starfa með
héraðslækninum.
Þannig var heilbrigðiseftirlit-